Przejdź do zawartości

Stefan Matusiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Matusiak
ilustracja
Stefan Matusiak około 1935
Data i miejsce urodzenia

29 października 1892
Gołębiewko (województwo pomorskie)

Data i miejsce śmierci

11 marca 1969
Toruń

Poseł na Sejm IV kadencji
(II Rzeczypospolitej)
Okres

od 1935
do 1938

Stefan Matusiak (ur. 29 października 1892 w Gołębiewku (województwo pomorskie), zm. 11 marca 1969 w Toruniu) – polski urzędnik kolejowy, działacz społeczny i związkowy, poseł na Sejm IV kadencji (1935-1938) w II Rzeczypospolitej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Posiadał wykształcenie zawodowe oraz kursy zawodowe o profilu elektrotechnicznym. Przed I wojną światową nielegalnie osiedlił się w Toruniu po przekroczeniu granicy rosyjsko-niemieckiej w celu uniknięcia służby wojskowej w armii rosyjskiej[potrzebny przypis]. W 1915 roku został aresztowany przez władze niemieckie w Toruniu za działalność niepodległościową. W okresie międzywojennym pracował jako monter sygnałowy, od 12 kwietnia 1920 roku jako pracownik PKP w Toruniu. Był działaczem Zjednoczenia Kolejowców Polskich (od 1925 roku był prezesem oddziału toruńskiego tego zjednoczenia)[1] i kolejowego Przysposobienia Wojskowego[2].

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935-1938) 15 298 głosami z okręgu nr 101, obejmującego powiaty: toruński – miejski, toruński, chełmiński i wąbrzeski. W kadencji tej pracował w komisjach: komunikacyjnej i pracy[3][2].

Członek Wydziału Wykonawczego Pomorskiego Wojewódzkiego Komitetu Funduszu Obrony Narodowej w Toruniu w 1938 roku[4].

W 1942 roku został wywieziony do obozu pracy przymusowej w Gdańsku, gdzie przebywał do kwietnia 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej został oddelegowany do pracy w Chojnicach, następnie do Szczecina, gdzie pracował w biurze Okręgowej Dyrekcji Kolei. Odszedł na emeryturę w 1957 roku[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Michała i Katarzyny z domu Celmer. Ożenił się z Łucją Józefiną Guzicką (zm. w 1974), z którą miał 2 dzieci: córkę Janinę zamężną Żyłę i syna Eugeniusza, zmarłego w 1939 roku na skutek ran odniesionych w kampanii wrześniowej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Przybyszewski 2007 ↓, s. 125.
  2. a b c d Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Stefan Matusiak. [dostęp 2012-07-10].
  3. Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 294.
  4. Pomorski Wojewódzki Komitet Funduszu Obrony Narodowej w Toruniu : Obywatele! [Inc.:] W dniach 19 i 20 czerwca 1938 r., Pomorze święcić będzie w obecności Pana Marszałka Edwarda Śmigłego Rydza, dzień wielkiego tryumfu ofiarności [...]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Przybyszewski: Matusiak Stefan. W: Krzysztof Mikulski (red.): Toruński Słownik Biograficzny. T. 5. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2007.