Stictospilus darwini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stictospilus darwini
Brèthes, 1925
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Microweiseinae

Plemię

Microweiseini

Rodzaj

Stictospilus
Brèthes, 1925

Gatunek

Stictospilus darwini

Stictospilus darwinigatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Jedyny z monotypowego rodzaju Stictospilus. Endemit Chile.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek i rodzaj opisane zostały po raz pierwszy w 1925 roku przez Juana Brèthesa. Epitet gatunkowy nadano na cześć Karola Darwina[2]. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej w 2020 roku przez Karola Szawaryna, Jaroslava Větrovca i Wiolettę Tomaszewską wynika zajmowanie przez Stictospilus w obrębie Microweiseini pozycji siostrzanej dla rodzaju Parasidis[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o podługowato-owalnym, wyraźnie wysklepionym ciele długości 1,4 mm, ubarwionym w odcieniach brązu, z wierzchu porośniętym drobnymi włoskami i wmieszanymi w nie długimi, sterczącymi szczecinkami[3].

Głowa jest poprzeczna, o tak długim jak panewki czułkowe i wokół nich wykrojonym, wzdłuż boków obrzeżonym frontoklipeusie. Czułki buduje dziesięć członów, z których siódmy jest poprzeczny, a trzy ostatnie formują zwartą buławkę. Bruzdy podczułkowe sięgają poza oczy złożone; te zaś są duże i nagie. Żuwaczki mają zredukowane mole i wykształcone prosteki. Szczęki mają pozbawione dołków palpifery i nieco jajowate z ukośnie ściętymi szczytami człony końcowe głaszczków szczękowych. Warga dolna ma żeberkowaty podbródek, prostokątną i lekko ku wierzchołkowi rozszerzoną bródkę, bardzo krótki przedbródek, dobrze wykształcony języczek oraz stykające się ze sobą głaszczki wargowe. Poprzeczna gula wygrodzona jest krótkimi i zbieżnymi szwami gularnymi[3].

Poprzeczne przedplecze ma w pełni wykształcone linie wydzielające przednie kąty od dysku i słabo obrzeżone krawędzie boczne. Kształt tarczki jest trójkątny. Pokrywy mają epipleury dochodzące do ⅔ ich długości. Skrzydła tylnej pary są wykształcone. Przedpiersie wypuszcza ku przodowi duży, zasłaniający narządy gębowe płat, a między biodrami formuje wyrostek. Wyrostek międzybiodrowy śródpiersia jest poprzeczny. Poprzeczne zapiersie ma opadające, przedłużone wzdłuż brzegów bocznych linie udowe. Smukłe odnóża kończą się trójczłonowymi stopami o niezmodyfikowanych pazurkach[3].

Odwłok ma sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest dłuższy niż dwa następne razem wzięte i zaopatrzony w niepełne, łukowate linie udowe oraz bardzo krótkie linie dodatkowe. Samiec ma lekko niesymetryczne paramery, szeroki płat środkowy fallobazy oraz prącie o dobrze wyodrębnionej kapsule nasadowej[3].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj neotropikalny, endemiczny dla Chile, ograniczony do środkowej i południowej części kraju[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b K. Szawaryn, J. Větrovec, W. Tomaszewska. A new tribe of the ladybird beetle subfamily Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae) discovered on an island in the North Atlantic Ocean. „Insects”. 11 (367), s. 1-14, 2020. DOI: 10.3390/insects11060367. 
  2. J. Brèthes. Sur une collection de Coccinellides (et un Phalacridae) du British Museum. „Anales del Museo Nacional de Historia Natural de Buenos Aires”. 33, s. 145-175, 1925. 
  3. a b c d e H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x.