Nipus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nipus
Casey, 1899
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

Nadrodzina

biedronki

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Microweiseinae

Plemię

Microweiseini

Rodzaj

Nipus

Typ nomenklatoryczny

Nipus biplagiatus Casey, 1899

Nipusrodzaj chrząszczy z rodziny biedronkowatych i podrodziny Microweiseinae. Obejmuje cztery opisane gatunki.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o podługowato-owalnym, wyraźnie wysklepionym ciele długości od 1 do 1,5 mm. Ubarwione są w odcieniach brązu, czasem z żółtawymi plamkami na pokrywach. Wierzch ciała jest nagi lub z rzadka porośnięty drobnymi szczecinkami[1].

Lekko wydłużona głowa w spoczynku wycofana jest pod przedplecze. Czułki buduje dziesięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę. Około 2,4 raza dłuższy od panewek czułkowych frontoklipeus jest wokół nich wykrojony, wzdłuż boków wyraźnie obrzeżony. Bruzdy podczułkowe są krótkie. Żuwaczki mają zredukowane mole i wykształcone prosteki. Szczęki mają pozbawione dołków palpifery i niemal równoległoboczne ze skośnie ściętym szczytem człony końcowe głaszczków szczękowych. Warga dolna ma prawie trójkątny przedbródek, wydłużoną i ku szczytowi rozszerzoną bródkę, zredukowany do żeberka podbródek, dobrze rozwinięty i szeroko zaokrąglony języczek oraz wąsko odseparowane głaszczki wargowe. Wydłużona gula wygrodzona jest krótkimi szwami gularnymi[1].

Poprzeczne przedplecze ma łukowatą krawędź przednią i nieoddzielone liniami od dysku kąty przednie. Kształt tarczki jest trójkątny. Pokrywy mają epipleury dochodzące do ⅔ ich długości. Skrzydła tylnej pary są wykształcone. Przedpiersie wypuszcza ku przodowi duży, szeroko zaokrąglony, zasłaniający narządy gębowe płat, a między biodrami formuje wyrostek z żeberkami. Wyrostek międzybiodrowy śródpiersia jest poprzeczny, nieco szerszy od środkowych bioder. Poprzeczne zapiersie ma opadające i po bokach niepełne linie udowe. Smukłe odnóża kończą się czteroczłonowymi stopami o niezmodyfikowanych pazurkach[1].

Odwłok ma sześć widocznych na spodzie sternitów (wentrytów), z których pierwszy jest nieco dłuższy niż dwa następne razem wzięte i zaopatrzony w niepełne, ukośne linie udowe oraz linie dodatkowe biegnące bardzo blisko nich. Samiec ma silnie niesymetryczne paramery, długi i niesymetrycznie przekręcony płat środkowy fallobazy oraz zakrzywione długie prącie o wyodrębnionej kapsule nasadowej[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj nearktyczny, ograniczony w swym zasięgu do zachodniej części Stanów Zjednoczonych[1].

Zarówno larwy, jak i owady dorosłe są drapieżnikami żerującymi na czerwcach, w tym na Ehrhornia cupressi z rodziny wełnowcowatych[1].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 1899 roku przez Thomasa Lincolna Caseya i umieszczony wśród Cranophorini[3]. W 1931 roku Richard Korschefsky dokonał wyznaczenia N. biplagiatus gatunkiem typowym rodzaju[4]. Robert Gordon w 1970 roku umieścił ów rodzaj w Sticholotidini[5], a 1977 roku w Microweiseini[6]. Z analizy filogenetycznej przeprowadzonej w 2020 roku przez Karola Szawaryna, Jaroslava Větrovca i Wiolettę Tomaszewską wynika zajmowanie przez Nipus w obrębie Microweiseini pozycji siostrzanej względem rodzaju Allenius[2]. Taki sam wynik uzyskali również Hermes Escalona i Adam Ślipiński w analizie z 2012 roku[1].

Do rodzaju zalicza się więc cztery opisane gatunki[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h H.E. Escalona, A. Ślipiński. Generic revision and phylogeny of Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae). „Systematic entomology”. 37 (1), s. 125–171, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2011.00601.x. 
  2. a b K. Szawaryn, J. Větrovec, W. Tomaszewska. A new tribe of the ladybird beetle subfamily Microweiseinae (Coleoptera: Coccinellidae) discovered on an island in the North Atlantic Ocean. „Insects”. 11 (367), s. 1-14, 2020. DOI: 10.3390/insects11060367. 
  3. T.L. Casey. A revision of the American Coccinellidae; with Appendix of Coccinellidae taken in equatorial and southern Africa during the Transit of Venus expedition to the Cape of Good Hope in 1882. „Journal of the New York Entomological Society”. 7 (2), s. 71–169, 1899. 
  4. R. Korschefsky: Coccinellidae I. Coleopterorum catalogus, Vol. 16 (part 18). Berlin: 1931, s. 1–224.
  5. R.D. Gordon. A review of the genus Nipus Casey (Coleoptera: Coccinellidae). „The Coleopterists Bulletin”. 24 (3), s. 71-75, 1970. 
  6. R.D. Gordon. Classification and phylogeny of the New World Sticholotidinae (Coccinellidae). „The Coleopterist Bulletin”. 31, s. 185–228, 1977.