Stillwell Hills

Stillwell Hills – oaza antarktyczna na Ziemi Kempa na Antarktydzie.

Położenie

Oaza ta znajduje się nad Morzem Wspólnoty na wybrzeżu Antarktydy Wschodniej, na południowo-zachodnim brzegu Zatoki Williama Scoresby’ego. Tworzą ją skaliste wzgórza zbudowane z gnejsów z wyraźną teksturą kierunkową, w tym Kemp Peak i Lealand Bluff. Została odkryta i zbadana w 1936 roku, w lutym przez brytyjską ekspedycję RRS William Scoresby, a na przełomie 1936 i 37 przez wyprawę Larsa Christensena; ta druga wyprawa wykonała też mapy na podstawie zdjęć lotniczych. W 1961 roku Australijczycy prowadzili w oazie badania geologiczne, oni także nazwali wzgórza na cześć geologa Franka L. Stillwella, który badał gnejsy tego samego rodzaju występujące na Ziemi Jerzego V.

Warunki naturalne

Oaza ta obejmuje około 96 km², wzgórza wznoszą się na wysokość do 340 m n.p.m. Tworzą one jeden półwysep i szereg małych wysp, od południa ogranicza je czoło lodowca, od zachodu niewielki jęzor lodowcowy, a z pozostałych stron otacza je morze. Półwysep w 18% pokrywa lód, zalegający w dolinach i pokrywający jeziora. Na północ od półwyspu, oddzielona od niego kilkusetmetrowej szerokości cieśniną, znajduje się wyspa Fold Island (~40 km²). Gnieżdżą się na niej pingwiny cesarskie. W oazie nie ma stacji polarnych, ale względnie niedaleko znajduje się australijska stacja Mawson.