Stojan Protić

Stojan Protić
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1857 ; Kruševac
Data i miejsce śmierci	28 października 1923 ; Belgrad
	Minister spraw wewnętrznych Serbii
Okres	od 1903; do 1905
Poprzednik	Velimir Todorović
Następca	Ljubomir Stojanović
	Minister finansów Serbii
Okres	od 1909; do 1912
Poprzednik	Mihajlo Popović
Następca	Milovan Milovanović
	Premier Królestwa SHS
Okres	od 22 grudnia 1918; do 16 sierpnia 1919
Przynależność polityczna	Narodowa Partia Radykalna
Poprzednik	Nikola Pašić
Następca	Ljubomir Davidović
	Premier Królestwa SHS
Okres	od 19 lutego 1920; do 17 maja 1920
Przynależność polityczna	Narodowa Partia Radykalna
Poprzednik	Ljubomir Davidović
Następca	Milenko Vesnić
	Minister finansów Królestwa SHS
Okres	od 1 grudnia 1918; do 20 grudnia 1918
Przynależność polityczna	Narodowa Partia Radykalna
Następca	Momčilo Ninčić
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stojan Protić cyr. Стојан Протић (ur. 28 stycznia 1857 w Kruševacu, zm. 28 października 1923 w Belgradzie^[1]) – serbski polityk, prawnik i publicysta, premier Królestwa SHS (1918-1919), dwukrotny minister finansów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem krawca^[2]. Uczęszczał do liceum w Kragujevacu, a następnie ukończył studia na wydziale filozoficznym Wyższej Szkoły w Belgradzie^[1]. Po studiach pracował jako nauczyciel i urzędnik sądowy. Dzięki wsparciu Nikoli Pasicia od 1882 pracował w czasopiśmie Samouprava^[2]. W 1884 założył czasopismo Odjek (Echo). W 1887 uzyskał mandat deputowanego do serbskiej Skupsztiny, pełnił w nim funkcję sekretarza komisji konstytucyjnej^[1]. W 1889 rozpoczął pracę w ministerstwie spraw wewnętrznych, w którym awansował do stanowiska naczelnika wydziału^[1]. W 1893 pełnił funkcję tymczasowego komisarza Belgradu. W latach 1900-1901 pełnił funkcję dyrektora Narodowej Biblioteki Serbii. W 1899 został aresztowany i skazany na 20 lat więzienia, ale już w 1900 został ułaskawiony. W 1903 stanął na czele resortu spraw wewnętrznych w rządzie Jovana Avakumovicia, a w 1909 na czele resortu finansów. 22 grudnia 1918 stanął na czele pierwszego rządu zjednoczonego państwa jugosłowiańskiego^[1]. Zmarł na atak serca w Belgradzie w 1923 i został pochowany na Nowym Cmentarzu (Novo Groblje).

Był jednym z założycieli Narodowej Partii Radykalnej i autorem szeregu publikacji z zakresu stosunków międzynarodowych^[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

1888: O Makedoniji i Makedoncima
1909: Tajna konvencija između Srbije i Austrougarske
1913: Albanski problem i Srbija i Austrougarska
1913: Srbi i Bugari u Balkanskom ratu (pod pseudonimem Balcanicus)
1915: La Bulgarie : ses ambitions, sa trahison : accompagné des textes de tous les traité secrets et correspondances diplomatiques, (pod pseudonimem Balcanicus)
1915: Balkanicus, The Aspirations of Bulgaria

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04 [online], mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).
↑ ^a ^b Milan Protić: Between Democracy and Populism: Political Ideas of the Peopleʹs Radical Party in Serbia:(The Formative Period: 1860ʹs to 1903). Belgrad: 2015, s. 350. ISBN 978-86-7179-094-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04 [online], mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).

[mfa-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ПРОТИЋ Стојан. = 2019-10-04 [online], mfa.rs [dostęp 2019-10-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-24] (serb.).

[protic-2] Milan Protić: Between Democracy and Populism: Political Ideas of the Peopleʹs Radical Party in Serbia:(The Formative Period: 1860ʹs to 1903). Belgrad: 2015, s. 350. ISBN 978-86-7179-094-9.

[1]

[2]