Stróża (Rudnik nad Sanem)
Na mapach: 
50°27′35″N 22°13′09″E/50,459667 22,219028
50°27′35″N 22°13′09″E/50,459667 22,219028| Dzielnica Rudnika nad Sanem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Rudnika nad Sanem |
4 października 1954[1] |
| SIMC |
0980910 |
| Populacja (1943) • liczba ludności |
|
| Strefa numeracyjna |
(+48) 15 |
| Kod pocztowy |
37-464 |
| Tablice rejestracyjne |
RNI |
Położenie na mapie Rudnika nad Sanem  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu niżańskiego  | |
Położenie na mapie gminy Rudnik nad Sanem  | |
| 50°27′35″N 22°13′09″E/50,459667 22,219028
| |
Stróża – część miasta Rudnik nad Sanem, do 1954 samodzielna wieś. Leży na północ od centrum miasta, wzdłuż ul. M. Konopnickiej. Znajduje się tu stacja kolejowa Rudnik Stróża.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej wieś i gmina jednostkowa w powiecie niżańskim, za II RP w woј. lwowskim[2]. W 1934 w nowo utworzonej zbiorowej gminie Rudnik[3], gdzie utworzyła gromadę[4].
Podczas II wojny światowej w gminie Rudnik w powiecie Jaroslau w dystrykcie krakowskim (Generalne Gubernatorstwo). Liczyła wtedy 791 mieszkańców[5].
Po wojnie znów w gminie Rudnik w powiecie niżańskim w województwie rzeszowskim[6]. 4 października 1954 włączona do Rudnika[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41
- ↑ Jerzy Zbigniew Pająk: Historia podziałów administracyjnych w: Mała Ojczyzna Świętokrzyskie. Dziedzictwo kulturowe, red. Grażyna Okła. Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2002, s. 105. ISBN 83-88710-43-5.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 597
- ↑ Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 106
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
