Straszak (urządzenie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tradycyjny odstraszacz pasywny: strach na wróble

Straszak lub odstraszacz, odpłaszaczurządzenie stosowane najczęściej przez myśliwych, rolników i sadowników, ale również przez służby zajmujące się ochroną terenów lub obiektów, mające na celu odstraszanie zwierzyny[1].

Cele i środki[edytuj | edytuj kod]

Celem odstraszania jest zapobieganie niszczeniu sadów, ogrodów, upraw rolnych bądź leśnych (szkółek leśnych lub młodych sadzonek zalesień) przez dziko żyjące zwierzęta. Straszaki służą również do odstraszania ptaków i innej zwierzyny z obszarów stawów hodowlanych, zbiorników wodnych, parków, budynków, szlaków komunikacyjnych, lotnisk[2] lub innych terenów, na których obecność niektórych zwierząt (uznanych za szkodliwe lub stwarzających niebezpieczeństwo) jest niepożądana.

Metody i urządzenia[edytuj | edytuj kod]

Do tego celu służą urządzenia aktywne i pasywne.

Urządzenia aktywne[edytuj | edytuj kod]

Armatka hukowa do odstraszania ptaków

Do urządzeń aktywnych należą m.in. emitujące dźwięki lub ultradźwięki, światło (do odstraszania zwierząt żerujących w nocy), również urządzenia imitujące dźwięki odbierane przez zwierzęta jako potencjalne zagrożenie (np. odgłosy drapieżników). Urządzenie ma na celu wywołanie u zwierzęcia odruchu ucieczki w wyniku odebrania sygnału ostrzegawczego. Do urządzeń emitujących dźwięk należą np. armatki hukowe, które w określonych odstępach czasu wydają dźwięk przypominający huk wystrzału. Czynnikiem powodującym huk jest w tym przypadku sprężony gaz z butli gazowej[3].

Odpłaszaczem akustycznym wprowadzonym przez Polskie Koleje Państwowe jest odstraszacz UOZ-1, urządzenie to dźwiękiem ostrzega zwierzęta przed przejazdem pociągu[4]. Na około minutę przed przejazdem pociągu odstraszacz wydaje opracowaną przez zoopsychologów atrapę bodźców kluczowych – sekwencję naturalnych alarmująco-informacyjnych sygnałów dźwiękowych:

wzbogaconych o dodatkowe bodźce, tzw. sekwencje śmierci:

  • kniazienie zająca (głos, jaki wydaje, gdy jest przerażony lub ranny),
  • głos zarzynanej świni.

Urządzenia pasywne[edytuj | edytuj kod]

Sylwetki ptaków drapieżnych na szklanym ekranie dźwiękochronnym

Do urządzeń pasywnych należą m.in. atrapy i makiety informujące zwierzęta o potencjalnym zagrożeniu i powodujące wycofanie się zwierząt. Są to najczęściej atrapy ptaków drapieżnych umieszczane w miejscach ochranianych. Atrapy mogą być wyposażone w elementy ruchome, poruszane np. wiatrem, jak również w systemy akustyczne lub świetlne[5].

Do urządzeń pasywnych zalicza się również np. słupki odblaskowe, tzw. „wilcze oczy”. Metoda polega na zamontowaniu elementów odblaskowych na przydrożnych słupkach po obu stronach drogi. Szereg słupków odbija światło pochodzące z reflektorów nadjeżdżającego samochodu w głąb lasu, tworząc niejako barierę świetlną, która ma na celu oślepienie lub oszołomienie zwierzęcia kierującego się w stronę drogi. Ich celem jest opóźnienie momentu przekroczenia drogi do chwili, aż ruch ustanie i zniknie bariera świetlna. Optyczna zapora uaktywnia się wyłącznie w momencie zbliżania się samochodu, nie stanowi zatem ciągłej bariery dla ruchu zwierząt[6].

Inne znaczenia[edytuj | edytuj kod]

Mianem straszaka określa się także pistolet przeznaczony do strzelania wyłącznie ślepymi nabojami[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Słownik języka polskiego PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-10902-5.
  2. Ochrona przed ptakami. [dostęp 2016-05-17].
  3. Czy szkodom wyrządzanym przez dzikie zwierzęta można zapobiegać ?. [dostęp 2016-05-15].
  4. Simona Kossak: Zasada działania atrapy bodźców kluczowych zastosowanej w urządzeniu UOZ-1 wypłaszającym zwierzęta z torów kolei szybkiego ruchu (pdf). Zakład Lasów Naturalnych, Instytut Badawczy Leśnictwa – Białowieża.
  5. Sztuczne sokoły i sowa na dachu starostwa. [dostęp 2016-05-17].
  6. Wypadki ze zwierzętami – cz. II. [dostęp 2016-05-17].