Sveagruva
77°54′00″N 16°43′50″E/77,900000 16,730556
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zależne | |
| Tablice rejestracyjne |
ZN |
Położenie na mapie Svalbardu  | |
Położenie na mapie Arktyki  | |
| 77°54′00″N 16°43′50″E/77,900000 16,730556
| |
Sveagruva (nor. Szwedzka kopalnia, znana również jako Svea) – osada górnicza w Norwegii na wyspie Spitsbergen w archipelagu Svalbard. Założona w 1917 roku przez szwedzką firmę Aktiebolaget Spetsbergens Svenska Kolfält[1].
Kopalnia w masywie Lunckefjell[edytuj | edytuj kod]
W 2011 roku norweska firma wydobywcza Store Norske Spitsbergen Kullkompani rozpoczęła budowę kopalni węgla kamiennego w masywie góry Lunckefjell. Jej otwarcie miało miejsce w 2014 roku i zbiegło się w czasie z kryzysem sektora węglowego na całym świecie. Z tego powodu kopalnia nigdy nie osiągnęła założonej wydajności produkcyjnej – od chwili otwarcia była jedynie utrzymywana w gotowości do rozpoczęcia pełnowymiarowego wydobycia[2].
12 października 2017 roku norweski rząd odmówił rozpoczęcia wydobycia z kopalni Lunckefjell. Oznaczało to w praktyce decyzję o zamknięciu kopalni, ponieważ bez wsparcia rządu Norwegii operacje wydobywcze stały się nieopłacalne[2]. Wkrótce potem rząd Norwegii ogłosił plan budżetu na rok 2018, w którym uwzględniono koszty zamknięcia kopalni i usunięcia jej śladów. Decyzję motywowano brakiem perspektyw rozwoju dla branży węglowej oraz troską o środowisko archipelagu[3].
Całkowite zamknięcie kopalni w masywie Lunckefjell zaplanowano na 1 marca 2020. Po tej dacie osada zostanie tymczasowo przeniesiona na południe, na półwysep Kapp Amsterdam. Następnie zostaną usunięte wszlekie pozostałości po kopalni w jej dotychczasowym umiejscowieniu, łącznie z budynkami mieszkalnymi. Koniec prac zaplanowano na rok 2023.[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sveagruva, [w:] Svalbard Museum [dostęp 9 lutego 2020].
- ↑ a b Norwegian coal mining in Sveagruva is history, Spitsbergen-svalbard.com [dostęp 9 lutego 2020].
- ↑ Frykter for fremtiden på Svalbard, NRK [dostęp 9 lutego 2020].
- ↑ Stengt: Lunckefjell tilbake til naturen, AT.no [dostęp 9 lutego 2020].