Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – szpada indywidualnie mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 Główny artykuł: Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952.
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952
Szermierka
Szpada indywidualnie mężczyzn
Złoty medal

Włochy Edoardo Mangiarotti

Srebrny medal

Włochy Dario Mangiarotti

Brązowy medal

Szwajcaria Oswald Zappelli

Rywalizacja indywidualna w szpadzie mężczyzn na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 została rozegrana w dniach 27–28 lipca. Wystartowało 76 zawodników z 29 krajów[1].

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Data Godzina
27 lipca 1952 08:00 Runda 1
15:00 Runda 2
28 lipca 1952 08:00 Półfinały
15:00 Finał

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej rundzie rywalizowano w ośmiu grupach. Z każdej z grupy czterech najlepszych zawodników awansowało do drugiej rundy. W rundzie drugiej rywalizowano w pięciu grupach. Z każdej grupy czterech najlepszych zawodników awansowało do półfinału. W półfinale pięciu najlepszych zawodników z dwóch grup awansowało do finału. W grupach rywalizowano systemem każdy z każdym nie rozgrywając pojedynków w przypadku, gdy nie miały one wpływu na awans zawodnika do dalszej rundy. Każdy z pojedynków rozgrywano do trzech trafień[2]. .

Runda 1[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Adam Krajewski 5 1 b.d. 8 Q
Meksyk Antonio Haro 5 1 b.d. 9 Q
3. Finlandia Erkki Kerttula 4 2 b.d. 10 Q
József Sákovics 4 2 b.d. 12 Q
5. Norwegia Alfred Eriksen 2 4 b.d. 14
Belgia Robert Henrion 2 4 b.d. 16
Wenezuela Gustavo Gutiérrez 2 4 b.d. 16
8. Gwatemala Eduardo López 0 6 b.d. 18
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Dania Raimondo Carnera 5 2 b.d. 8 Q
2. Mohamed Abdel Rahman 5 2 b.d. 10 Q
3. Portugalia Mário Mourão 4 3 16 13 Q[3].
4. Meksyk Emilio Meraz 4 3 15 13 Q
5. Brazylia Darío Amaral 4 3 b.d. 15
6. Argentyna Vito Simonetti 2 5 b.d. 16
7. Republika Kochinchiny Tôn Thất Hải 2 5 b.d. 19
8. Irlandia George Carpenter 1 6 b.d. 19
Grupa 3
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Béla Rerrich 5 2 b.d. 10 Q
2. Wielka Brytania Allan Jay 4 3 b.d. 9 Q
3. Brazylia César Pekelman 4 3 b.d. 13 Q
4. Wojciech Rydz 4 3 b.d. 14 Q
5. Jurij Deksbach 3 4 b.d. 13
6. Vasile Chelaru 3 4 b.d. 14
7. Wenezuela Giovanni Bertorelli 1 6 10 19
Irlandia Patrick Duffy 1 6 10 19
Grupa 4
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Dania Mogens Lüchow 5 1 b.d. 7 Q
Belgia Jean-Baptiste Maquet 5 2 b.d. 11 Q
3. Stany Zjednoczone Edward Vebell 4 2 b.d. 12 Q
4. Andrzej Przeździecki 3 4 b.d. 15 Q
5. Kanada Edward Brooke 3 4 b.d. 14
6. Argentyna Santiago Massini 2 5 b.d. 16
7. Zoltan Uray 1 6 b.d. 18
8. Australia Charles Stanmore 1 6 b.d. 19
Grupa 5
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Australia Ivan Lund 5 2 b.d. 14 Q
Dania René Dybkær 5 1 b.d. 8 Q
3. Norwegia Johan von Koss 4 3 b.d. 12 Q
4. Belgia Ghislain Delaunios 4 3 b.d. 13 Q
5. Francja Armand Mouyal 3 4 b.d. 15
6. Argentyna Enrique Rettberg 2 4 b.d. 13
7. Kuba Abelardo Menéndez 1 6 13 20
8. Juozas Ūdras 1 6 10 20
Grupa 6
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Portugalia Álvaro Pinto 6 1 b.d. 9 Q
2. Francja Claude Nigon 6 1 b.d. 11 Q
3. Wielka Brytania Ronald Parfitt 4 3 b.d. 16 Q
4. Irlandia Thomas Kearney 3 4 b.d. 17 Q[4].
5. Gwatemala Rubén Soberón 3 4 b.d. 14
6. Brazylia Walter de Paula 3 4 b.d. 15
7. Lew Sajczuk 2 5 b.d. 18
8. Finlandia Heikki Raitio 1 6 b.d. 19
Grupa 7
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Barnabás Berzsenyi 4 3 19 14 Q
2. Finlandia Rolf Wiik 4 4 18 14 Q
3. Meksyk Benito Ramos 4 3 b.d. 17 Q
4. Francja René Bougnol 3 4 b.d. 14 Q[5].
5. Wenezuela Juan Camous 3 4 b.d. 15
6. Stany Zjednoczone Alfred Skrobisch 3 4 b.d. 15
7. Erwin Kroggel 3 4 b.d. 15
8. Japonia Shinichi Maki 1 6 b.d. 20
Grupa 8
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Nicolae Marinescu 5 2 b.d. 13 Q
2. Norwegia Egill Knutzen 4 3 b.d. 13 Q
3. Portugalia Carlos Dias 3 4 b.d. 17 Q[3]
Australia John Fethers 3 4 b.d. 17 Q
5. Stany Zjednoczone Paul Makler Sr. 3 4 b.d. 14
6. Wielka Brytania René Paul 2 5 b.d. 18
7. Gwatemala Antonio Chocano 1 6 b.d. 19
8. Kanada Roland Asselin 1 6 b.d. 19

Runda 2[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Włochy Dario Mangiarotti 6 1 b.d. 8 Q
2. Szwecja Sven Fahlman 6 2 b.d. 12 Q
3. Belgia Jean-Baptiste Maquet 5 2 b.d. 11 Q
4. Francja René Bougnol 5 3 b.d. 19 Q
5. Meksyk Antonio Haro 4 4 b.d. 18
6. Brazylia César Pekelman 3 5 b.d. 18
7. Nicolae Marinescu 3 5 b.d. 20
8. Wojciech Rydz 2 5 b.d. 17
9. Portugalia Álvaro Pinto 0 7 b.d. 21
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Włochy Edoardo Mangiarotti 5 2 b.d. 9 Q
2. Wielka Brytania Allan Jay 5 2 b.d. 10 Q
3. Stany Zjednoczone Edward Vebell 4 3 b.d. 13 Q
4. Portugalia Mário Mourão 4 3 b.d. 15 Q
5. Meksyk Emilio Meraz 3 4 b.d. 15
6. Francja Claude Nigon 3 4 b.d. 17
7. Béla Rerrich 2 5 b.d. 18
8. Szwajcaria Paul Meister 1 6 b.d. 20
Grupa 3
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Mohamed Abdel Rahman 5 3 b.d. 14 Q
Włochy Carlo Pavesi 5 1 b.d. 4 Q
Luksemburg Léon Buck 5 1 b.d. 8 Q
4. Dania René Dybkær 4 4 b.d. 19 Q[6].
5. Szwajcaria Paul Barth 4 4 b.d. 14
6. Norwegia Johan von Koss 2 5 b.d. 17
7. Andrzej Przeździecki 2 5 b.d. 19
8. Australia Ivan Lund 1 6 b.d. 19
9. Portugalia Carlos Dias 1 6 b.d. 20
Grupa 4
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Luksemburg Émile Gretsch 5 3 b.d. 14 Q
2. Finlandia Rolf Wiik 5 3 20 16 Q
3. Dania Mogens Lüchow 5 3 20 16 Q
4. Szwecja Carl Forssell 4 4 b.d. 16 Q[4]
5. Belgia Ghislain Delaunois 4 4 22 17
6. Barnabás Berzsenyi 4 4 23 17
7. Wielka Brytania Ronald Parfitt 3 5 b.d. 19
8. Adam Krajewski 3 5 b.d. 20
Grupa 5
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Finlandia Erkki Kerttula 6 1 b.d. 7 Q
2. Szwecja Per Carleson 5 2 b.d. 12 Q
3. József Sákovics 4 4 b.d. 15 Q[3]
4. Szwajcaria Oswald Zappelli 4 4 b.d. 15 Q
5. Australia John Fethers 4 4 b.d. 17
6. Dania Raimondo Carnera 3 2 b.d. 9
7. Norwegia Egill Knutzen 2 5 b.d. 16
8. Luksemburg Fernand Leischen 2 5 b.d. 17
9. Irlandia Thomas Kearney 2 6 b.d. 20

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Włochy Edoardo Mangiarotti 9 0 b.d. 4 Q
2. Finlandia Erkki Kerttula 6 3 b.d. 12 Q
3. Szwajcaria Oswald Zappelli 6 3 b.d. 16 Q
4. Szwecja Carl Forssell 5 4 b.d. 16 Q
5. Włochy Carlo Pavesi 5 4 b.d. 20 Q
6. Szwecja Sven Fahlman 4 5 b.d. 20
7. Luksemburg Émile Gretsch 2 6 b.d. 21
Dania René Dybkær 2 6 b.d. 22
9. Portugalia Mário Mourão 2 7 b.d. 25
10. Belgia Jean-Baptiste Maquet 1 8 b.d. b.d.
Grupa 2
Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
1. Dania Mogens Lüchow 7 2 b.d. 22 Q
2. Szwecja Per Carleson 6 3 b.d. 12 Q
3. Włochy Dario Mangiarotti 6 3 b.d. 15 Q
4. József Sákovics 6 3 b.d. 18 Q
5. Luksemburg Léon Buck 5 4 b.d. 16 Q
6. Wielka Brytania Allan Jay 4 5 b.d. 18
7. Mohamed Abdel Rahman 4 5 b.d. 19
8. Finlandia Rolf Wiik 4 5 b.d. 22
9. Stany Zjednoczone Edward Vebell 3 6 b.d. 21
10. Francja René Bougnol 0 9 b.d. 27

Finał[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik W P TZ TO Uwagi
złoto Włochy Edoardo Mangiarotti 7 2 b.d. 12
srebro Włochy Dario Mangiarotti 6 3 b.d. 16
brąz Szwajcaria Oswald Zappelli 6 3 b.d. 18
4. Luksemburg Léon Buck 6 3 b.d. 19
5. József Sákovics 5 4 b.d. 17
6. Włochy Carlo Pavesi 4 5 b.d. 21
7. Szwecja Per Carleson 3 6 b.d. 20
8. Szwecja Carl Forssell 3 6 b.d. 23
9. Finlandia Erkki Kerttula 2 7 b.d. 23
10. Dania Mogens Lüchow 2 7 b.d. 25

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Épée, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-02-08]. (ang.).
  2. ↑ Olympic Official Reports Collection - Official Reports 1952 [online], digital.la84.org, s. 490 - 492 (ang.).
  3. ↑ a b c O kolejności na pozycjach 3 - 5 decydował rozegrany baraż
  4. ↑ a b O kolejności na miejscach 4 - 6 decydwał rozegrany baraż
  5. ↑ O kolejności na miejscach 4 - 7 decydował rozegrany baraż
  6. ↑ o kolejności na miejscach 4 - 5 decydował baraż
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szermierka_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1952_–_szpada_indywidualnie_mężczyzn&oldid=73169614”