Przejdź do zawartości

Szmaragdówka czeremchówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szmaragdówka czeremchówka
Smaragdina affinis
(Illiger, 1794)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

zmróżki

Plemię

Clytrini

Podplemię

Clytrina

Rodzaj

szmaragdówka

Gatunek

szmaragdówka czeremchówka

Synonimy
  • Clytra affinis Illiger, 1794
  • Clythra affinis Illiger, 1794
  • Gynandrophthalma affinis (Illiger, 1794)
  • Gynandrophthalma noesskei Schatzmayr, 1928
  • Clythra manicata Lacordaire, 1848

Szmaragdówka czeremchówka[1] (Smaragdina affinis) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny zmróżek. Zamieszkuje Europę.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1794 roku przez Johanna Karla Wilhelma Illigera pod nazwą Clytra affinis. Wyróżnia się w jego obrębie dwa podgatunki[2]:

  • Smaragdina affinis affinis (Illiger, 1794)
  • Smaragdina affinis manicata (Lacordaire, 1848)

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 3 do 4 mm. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem. Na czole wyrastają skąpe, bardzo krótkie włoski. Czułki są czarne z żółtymi członami nasadowymi i żółtymi tylnymi krawędziami członów środkowych. Przedplecze jest metalicznie granatowe lub ciennozielononiebieskie z szeroko obrzeżonymi żółto lub pomarańczowo krawędziami bocznymi, wyraźnie, głęboko, acz stosunkowo rzadko punktowane. Pokrywy są jednolicie metalicznie granatowe lub ciemnozielononiebieskie, delikatnie i gęsto punktowane. Odnóża są żółte do pomarańczowych. Odwłok u samicy wyróżnia się od tego u samca obecnością dołeczka na ostatnim sternicie[3].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Podgatunek S. a. manicata
Imago na roślinie

Owad ten zasiedla skraje lasów, suche zbocza, zarośla i murawy kserotermiczne, wybierając zawsze stanowiska dobrze nasłonecznione[1][4][3]. Osobniki dorosłepolifagicznymi foliofagami żerującymi na liściach drzew i krzewów. Wśród ich roślin żywicielskich wymieniane są brzozy, czeremchy, dęby, głogi, leszczyny, śliwa tarnina, wiązy, wierzby i winorośl właściwa. Larwy odżywiają się martwymi liśćmi[5]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia do lipca[4][1].

Gatunek palearktyczny, europejski. Podgatunek nominatywny znany jest z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Finlandii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Macedonii Północnej i europejskiej części Rosji. Podgatunek S. a. manicata ograniczony jest do Portugalii i Hiszpanii[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Smaragdina affinis – Szmaragdówka czeremchówka. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-05-26].
  2. a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 575-579, ISBN 978-87-88757-84-2.
  3. a b Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 63-66.
  4. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990. 
  5. W.N. Ellis: Smaragdina affinis (Illiger, 1794). [dostęp 2024-05-26].