Szmaragdówka leszczynówka
Smaragdina aurita | |||||
(Linnaeus, 1767) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Podplemię | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
szmaragdówka leszczynówka | ||||
|
Szmaragdówka leszczynówka[1] (Smaragdina aurita) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny zmróżek. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1767 roku przez Karola Linneusza pod nazwą Chrysomela aurita. Wyróżnia się w jego obrębie cztery podgatunki[2]:
- Smaragdina aurita aurita (Linnaeus, 1767)
- Smaragdina aurita auritoides (Achard, 1923)
- Smaragdina aurita hammarstroemi (Jakobson, 1901)
- Smaragdina aurita nigrocyanea (Motschulsky, 1866)
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Chrząszcz o ciele długości od 4,5 do 6 mm. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem. Człony czułków od pierwszego do trzeciego lub czwartego są pomarańczowe lub czerwone, pozostałe zaś czarne. Przedplecze jest czarne z metalicznym połyskiem granatowym i z szeroko obrzeżonymi żółto lub pomarańczowo krawędziami bocznymi; jego powierzchnia punktowana jest bardzo drobno, rzadko i niewyraźnie. Tarczka jest barwy przedplecza, ale często z ciemnoczerwonym wierzchołkiem. Pokrywy są czarne z metalicznym połyskiem granatowym, płytko i drobno punktowane. Odnóża są żółte do pomarańczowych z czarnymi biodrami, krętarzami, udami tylnej pary i nasadową połową ud pary środkowej. Odwłok u samicy wyróżnia się od tego u samca obecnością dołeczka na ostatnim sternicie[3].
Ekologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Owad ten zasiedla suche i nasłonecznione stanowiska, w tym skraje lasów, polany, poręby, zbocza i murawy kserotermiczne[1][4][3]. Osobniki dorosłe są polifagicznymi foliofagami żerującymi na liściach drzew i krzewów. Wśród ich roślin żywicielskich wymieniane są brzozy, dęby, głogi, klon polny, leszczyny, róże, olchy, śliwa tarnina, wierzby. Larwy odżywiają się martwymi liśćmi[5]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia lub maja do lipca[4][1].
Gatunek palearktyczny. Podgatunek nominatywny znany jest z Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. S. a. auritoides podawana jest z południa europejskiej części Rosji, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu i Iranu. S. a. hammarstroemi notowana jest z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, Mongolii, północnych Chin i Korei Północnej. S. a. nigrocyanea wykazywana jest z Dalekiego Wschodu Rosji i z Japonii[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Smaragdina aurita – Szmaragdówka leszczynówka. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2024-05-26].
- ↑ a b Ivan Löbl , Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 575-579, ISBN 978-87-88757-84-2 .
- ↑ a b Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 63-66.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.
- ↑ W.N. Ellis: Smaragdina aurita (Linnaeus, 1767). [dostęp 2024-05-26].