Szrenicki Kocioł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szrenicki Kocioł

Szrenicki Kocioł – rozległa nisza niwalna położona w zachodniej części Śląskiego Grzbietu w zachodnich Karkonoszach.

Szrenicki Kocioł jest wcięty od północy w wierzchowinę Śląskiego Grzbietu pomiędzy Szrenicą, Sokolnikiem i Łabskim Szczytem. Jest to obszar podmokły, zatorfiony, porośnięty kosodrzewiną. Wypływa z niego wiele drobnych, bezimiennych potoków, będących dopływami Szrenickiego Potoku.

Leży w obrębie Karkonoskiego Parku Narodowego.

Szrenicki Kocioł powstał w wyniku zalegania przez długi czas zlodowaciałej pokrywy śnieżnej w górnej partii istniejącej wcześniej doliny rzecznej. Śniegu było na tyle dużo, że nie topniał w ciągu lata, lecz zamieniał się w firn, być może lód, ale na tyle mało, że nie przekształcił się w lodowiec górski. Nie powstał cyrk lodowcowy ani jęzor lodowcowy, ani moreny. Proces ten miał miejsce w plejstocenie, prawdopodobnie podczas ostatniego zlodowacenia (zlodowacenia bałtyckiego).

Górną częścią Szrenickiego Kotła biegnie szlak turystyczny zielony zielony szlak turystyczny z Hali Szrenickiej do schroniska „Pod Łabskim Szczytem”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-10-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7