Szymon Dzierzgowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość |
polska |
Szymon Dzierzgowski (ur. 27 października 1866 w Radomicach, zm. 6 grudnia 1928 w Warszawie) – polski chemik, higienista, myśliciel polityczny i monarchista. Wywodził się po kądzieli z senatorskich rodów Hutten-Czapskich.
Wykształcenie i praca zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Politechnikę w Zurychu, a w 1900 roku uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie w Zurychu. Po zakończeniu studiów objął kierownictwo Wydziału Higieny Cesarskiego Instytutu Medycyny Eksperymentalnej w Petersburgu, a w okresie I wojny światowej był dyrektorem tego instytutu. Po wybuchu Rewolucji Październikowej powrócił do Polski i podjął pracę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1912 członek rzeczywisty Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, od 1921 członek korespondencyjny Polskiej Akademii Umiejętności[1].
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 1917 roku został członkiem Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie[2]. Swą działalność polityczną zainicjował wstępując do Straży Narodowej płk. Czesława Mączyńskiego, później działał w ruchu monarchistycznym. W styczniu 1924 założył pismo "Pro Patria", wkrótce został prezesem Zarządu Tymczasowego Obozu Monarchistów Polskich, a od 27 lutego 1926 wicemarszałkiem Rady Naczelnej Zjednoczenia Monarchistów Polskich. Podczas przewrotu majowego Dzierzgowski wziął czynny udział w obronie rządu Wincentego Witosa, w rezultacie czego przez kilka tygodni był więziony.
Poglądy
[edytuj | edytuj kod]W swej argumentacji na rzecz monarchii odwoływał się do socjobiologii, twierdząc, że ustrój monarchiczny jest najbardziej zgodny z biologicznymi prawami, które rządzą światem organicznym. Według Dzierzgowskiego biologiczny instynkt samozachowawczy krystalizuje się w instytucji rodziny dając początek rodowi, plemieniu, narodowi, a w końcu państwu. Instynkt samozachowawczy znajduje też wyraz w miłości rodziców do potomstwa, co na poziomie politycznym odzwierciedla się w stosunku monarchy do poddanych.
Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 173, rząd 6, miejsce 33, 34)[3][4].
Jego bratem był Wacław Dzierzgowski (1865-1927, polski urzędnik ministerialny w II Rzeczypospolitej).
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Demokracja i monarchia (Warszawa 1925)
- Wyjaśnienie naszych programowych tez politycznych, ("Pro Patria" 1927 passim)
- Król źródłem władzy ("Pro Fide Rege et Lege" 2/1927, 3/1928)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN, Katedra Historii Medycyny UJ CM
- ↑ Polski Zjazd Polityczny w Moskwie : 21 -26 lipca st. st. 1917 r., Piotrogród 1917, s. 14.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: DZIERZGOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-09-28] .
- ↑ Nagrobek rodziny Dzierzgowskich. komitetpowazkowski.home.pl. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biogram Dzierzgowskiego autorstwa Jacka Bartyzela. haggard.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-16)].
- Publikacje Szymona Dzierzgowskiego w bibliotece Polona
- Absolwenci Politechniki Federalnej w Zurychu
- Członkowie Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy chemicy
- Polscy higieniści
- Polscy monarchiści
- Polscy politycy konserwatywni
- Wykładowcy Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1866
- Zmarli w 1928