Tadeusz Wojciechowski (malarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Wojciechowski
Data i miejsce urodzenia

1902
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 marca 1982
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Dziedzina sztuki

malarstwo
architektura

Grób Tadeusza Wojciechowskiego na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Tadeusz Wojciechowski (ur. 1902 w Krakowie, zm. 3 marca 1982 tamże[1]) – polski malarz, architekt, witrażysta, członek lwowskiego zrzeszenia „artes”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1931 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Studiował malarstwo prywatnie u Karola Gustawa Polityńskiego, Pawła Gajewskiego, Kazimierza Sichulskiego i Jana Henryka Rosena.

W latach 1936-1937 przebywał we Francji na stypendium. Zwiedził też Włochy, Grecję, Niemcy i Austrię.

Został członkiem zrzeszenia artystów „artes”. Uczestniczył w wystawach zrzeszenia, przedstawiając projekty z dziedziny architektury wnętrz. W dalszych latach wystawiał wyłącznie prace malarskie.

W latach 1940-1941 wykładał w lwowskim instytucie sztuk plastycznych witrażownictwo i kompozycję malarską.

W okresie powojennym przebywał w Krakowie, gdzie zajmował się głównie projektowaniem witraży i polichromii kościelnych, m.in. katedrach we Wrocławiu i Przemyślu, kolegiacie w Wiślicy oraz w kościele cysterskim w Mogile. W prezbiterium kościoła św. Michała w Warszawie znajduje się od 1967 r. zaprojektowany przez artystę witraż „Zesłanie Ducha świętego”, który jest jednym z największych witraży w Polsce (ok. 15 m wysokości).




Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dmitrij Szelest: Lwowska Galeria Obrazów, Oficyna Wydawnicza Auriga, WAiF Warszawa 1990, ISBN 83-221-0518-5.