Przejdź do zawartości

Tałgat Begeldinow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tałgat Begeldinow
Талғат Юсуфбекұлы Бегелдинов
ilustracja
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1922
Biszkek

Data i miejsce śmierci

10 listopada 2014
Ałmaty

Przebieg służby
Lata służby

1940–1956

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

144 gwardyjski pułk lotnictwa szturmowego 9 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Szturmowego 1 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Szturmowego 5 Armii Powietrznej

Stanowiska

dowódca eskadry

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Sławy III klasy Medal „Za zasługi bojowe” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Pragi” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Tałgat Jusufbekuły Begeldinow (kaz. Талғат Юсуфбекұлы Бегелдинов, ur. 5 sierpnia 1922 w Biszkeku, zm. 10 listopada 2014 w Ałmaty) – radziecki i kazachski pilot wojskowy, generał major lotnictwa, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1944 i 1945).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1940 roku wstąpił do oficerskiej szkoły lotniczej w Bałaszowie, potem przeniesiony do szkoły oficerskiej w Orenburgu, którą ukończył 1942 roku. Od stycznia 1943 roku uczestnik II wojny światowej, członek WKP(b) od 1943 roku. Latał na samolocie Ił-2, był zastępcą dowódcy eskadry. 26 października 1944 roku za odwagę i mistrzowskie umiejętności bojowe wykazane podczas walk i zestrzelenie 4 samolotów wroga został uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Od jesieni 1944 roku dowódca eskadry 144 gwardyjskiego pułku lotnictwa szturmowego 9 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Szturmowego 1 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Szturmowego 5 Armii Powietrznej na 1 Froncie Ukraińskim. Uczestnik parady zwycięstwa w Moskwie 24 czerwca 1945 roku. 27 czerwca 1945 roku otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego po raz drugi - m.in. za wyczyny bojowe podczas walk powietrznych o Kraków, Opole, Wrocław i Berlin. Łącznie podczas wojny wykonał 305 lotów bojowych, podczas których zestrzelił 7 samolotów wroga. 1950 roku ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną i do 1956 roku nadal służył w Siłach Powietrznych ZSRR, następnie do 1970 toku w lotnictwie cywilnym. W 1968 roku ukończył Moskiewski Instytut Inżynieryjno-Budowniczy. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2, 3 i 12 kadencji. 9 maja 2000 roku w Kokczetawie odsłonięto jego popiersie.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]