Tczewska Stocznia Rzeczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stocznia Tczew Sp. z o.o.
Państwo

 Polska

Adres

ul. Czatkowska 2A
83-110 Tczew

Data założenia

26 marca 1954

Data likwidacji

21 stycznia 2011

Forma prawna

spółka z o.o.

Nr KRS

0000050468

Zatrudnienie

~1000 (1970), 100 (2011)

Położenie na mapie Tczewa
Mapa konturowa Tczewa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stocznia Tczew Sp. z o.o.”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Stocznia Tczew Sp. z o.o.”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stocznia Tczew Sp. z o.o.”
Położenie na mapie powiatu tczewskiego
Mapa konturowa powiatu tczewskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stocznia Tczew Sp. z o.o.”
Ziemia54°05′52,3″N 18°48′00,5″E/54,097861 18,800139

Tczewska Stocznia Rzeczna – zakład przemysłu metalowego i stoczniowego, istniejący do 2011 roku, mieszczący się w Tczewie. Pierwsze wzmianki o warsztatach naprawy łodzi i statków rzecznych przy tczewskim porcie zimowym pochodzą z roku 1888. W dwudziestoleciu międzywojennym władze II Rzeczypospolitej zdecydowały o rozbudowie warsztatów. W 1930 roku ukończono poszerzanie basenu portowego i przewidziano miejsce na budynki stoczni. Po II Wojnie Światowej warsztaty remontowe podporządkowane były Państwowemu Zarządowi Wodnemu w Tczewie, a od 1 stycznia 1950 roku zaczęły podlegać Gdańskiej Stoczni Rzecznej. Powstanie samodzielnej stoczni datuje się na 26 marca 1954 roku, kiedy to Tczewska Stocznia Rzeczna uzyskuje osobowość prawną. Lata 1958-1963 to okres raptownego rozwoju zakładu: wzniesiono murowane hale produkcyjne, halę prefabrykacji kadłubów, dokonano mechanizacji wyciągów. Pochylnię wyposażono w dźwig samojezdny, a biura technologiczne i konstrukcyjne znalazły siedzibę w nowym budynku administracyjnym.

W roku 1964 stocznia zatrudniała 409 pracowników, a w latach 70' pomiędzy 860-1000 stając się jednym z największych zakładów przemysłowych miasta Tczewa. Okres po transformacji systemowej to początek kryzysu i upadku Tczewskiej Stoczni Rzecznej. 8 czerwca 1991 roku zakłady podlegają rejestracji pod nową nazwą - Stocznia Tczew Sp. z o.o. W związku z brakiem perspektyw prywatyzacyjnych i pogarszaniem się sytuacji ekonomicznej zakładu Sąd Rejonowy w Gdańsku ogłasza postępowanie upadłościowe dnia 22 września 2004 roku. Mimo problemów finansowych produkcja trwa nieprzerwanie. W roku 2008 stocznia wyprodukowała 4 kadłuby, wykonywano działalność usługową z zakresu przemysłu metalowego i mechanicznego. Do 31 lipca 2010 roku zakład wyprodukował 2 kadłuby oraz świadczył drobne usługi branżowe. Zatrudnienie na poziomie ok. 100 pracowników utrzymuje się do końca istnienia przedsiębiorstwa. Podjęcie uchwały o likwidacji ma miejsce 21 stycznia 2011 roku, po fiasku w procesie prywatyzacyjnym, na rzecz firmy Zremb Chojnice S.A.

Jednostki wyprodukowane przez stocznię[edytuj | edytuj kod]

W całym okresie swojego istnienia z pochylni Tczewskiej Stoczni Rzecznej zwodowano:

Prom "Motława"
Pchacz typu "Tur"

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Czesław Glinkowski: Związki Ziemi Tczewskiej z Wisłą. Tczew: Kociewski Kantor Edytorski, 2012. ISBN 978-8385026-95-2.