Techniczna Grupa Niezależnych Posłów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Techniczna Grupa Niezależnych Posłów (ang. Technical Group of Independent Members, TDI) – frakcja w Parlamencie Europejskim istniejąca pomiędzy lipcem 1999 a październikiem 2001, tj. w Parlamencie Europejskim V kadencji. Brak podstaw prawnych do jej istnienia został stwierdzony w postępowaniu jurysdykcyjnym przed organami sądowymi Unii Europejskiej. Sprawa ta jednoznacznie przesądziła zasadę, że grupy polityczne w Parlamencie Europejskim mogą być tworzone wyłącznie na zasadzie podobieństwa poglądów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

20 lipca 1999 rozpoczęła się V kadencja Parlamentu Europejskiego. Tego samego dnia ogłoszono powstanie w nim nowej frakcji deputowanych – Technicznej Grupy Niezależnych Posłów. W jej skład weszli przedstawiciele wybrani z ramienia Listy Emmy Bonino (7), Ligi Północnej (4), Frontu Narodowego (5), Bloku Flamandzkiego (2). Pierwotnie w składzie grupy widnieli też posłowie Sojuszu Narodowego (9) i poseł Euskal Herritarrok[1], którzy niezwłocznie jednak zrezygnowali z tej przynależności. W przeciwieństwie do innych grup politycznych TGI nie łączyła przedstawicieli ugrupowań o określonym nurcie politycznym. Miała stanowić techniczne zaplecze dla zrzeszonych w niej posłów niezależnych[2].

Deklaracja ta wzbudziła wątpliwości przewodniczących innych grup, którzy wezwali Komisję Spraw Konstytucyjnych do zajęcia stanowiska[3], a zwłaszcza interpretacji art. 29 ust. 1 Regulaminu Parlamentu Europejskiego, stanowiącego, że posłowie mogą łączyć się w grupy według kryterium podobieństwa poglądów politycznych[4]. Komisja kierowana przez Giorgia Napolitano uznała rejestrację TDI za sprzeczną z powyższym przepisem[5]. W rezultacie 14 września 1999 Europarlament w głosowaniu (większością 412 głosów za) uchwalił rozwiązanie Technicznej Grupy Niezależnych Posłów[6]. Uchwałę tę zaskarżyli posłowie Jean-Claude Martinez i Charles de Gaulle. W rezultacie Sąd Pierwszej Instancji orzeczeniem z 25 listopada 1999 zawiesił decyzję Europarlamentu[3]. Skutkiem tego była formalna reaktywacja frakcji niezależnych[7].

2 października 2001 Sąd Pierwszy Instancji oddalił wszystkie apelacje w tej sprawie złożone przez deputowanych TDI, stwierdzając, iż decyzja Parlamentu Europejskiego nie naruszała prawa traktatowego[8]. W konsekwencji grupa niezależnych posłów przestała formalnie istnieć[9], a jej członkowie zasilili grono deputowanych niezrzeszonych.

Decyzja ta została podtrzymana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w różnych postępowaniach w 2003 i w 2004 nie uwzględnił skierowanych do niego odwołań[10][11]. Konsekwencją pięcioletniego sporu wokół TDI stało się jednoznaczne ustalenie niedopuszczalności tworzenia w Europarlamencie grup poselskich typu mieszanego.

Kierownictwo grupy[edytuj | edytuj kod]

Współprzewodniczącymi TGI byli włoscy deputowani Gianfranco Dell’Alba[12] i Francesco Speroni[13] oraz Francuz Charles de Gaulle[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. New Technical group formed. europarl.europa.eu, 20 lipca 1999. [dostęp 2011-03-10]. (ang.).
  2. Poza TDI w Europarlamencie V kadencji w dalszym ciągu (podobnie jak we wcześniejszych kadencjach) pozostawali posłowie niezrzeszeni.
  3. a b Working Document on the proposed amendments, tabled pursuant to Rule 181 of the Rules of Procedure, to Rule 30 and on a horizontal amendment to the Rules of Procedure (B5-0059/99 and B5-0060/99). europarl.europa.eu. [dostęp 2011-03-10]. (ang.).
  4. Regulamin Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2011-03-10].
  5. Formation of Technical Group of Independent Members rejected. europarl.europa.eu, 28 lipca 1999. [dostęp 2011-03-10]. (ang.).
  6. Technical group disbanded. europarl.europa.eu, 14 września 1999. [dostęp 2011-03-10]. (ang.).
  7. Debates. Wednesday, 1 December 1999 – Brussels. europarl.europa.eu, 1 grudnia 1999. [dostęp 2011-03-10]. (ang.).
  8. Judgment of the Court of First Instance of 2 October 2001, (2002/C 17/20). eur-lex.europa.eu, 2 października 2001. [dostęp 2011-03-10].
  9. Court rules on TGI. europarl.europa.eu, 3 października 2001. [dostęp 2011-03-10].
  10. Judgement (2004/C 59/03) of the European Court of Justice in Case C-488/01 P. eur-lex.europa.eu, 11 listopada 2003. [dostęp 2011-03-10].
  11. Judgement (2004/C 217/01) of the European Court of Justice in Case C-486/01 P. eur-lex.europa.eu, 29 czerwca 2004. [dostęp 2011-03-10].
  12. Gianfranco Dell’Alba. europarl.europa.eu. [dostęp 2011-03-10].
  13. Francesco Enrico Speroni. europarl.europa.eu. [dostęp 2011-03-10].
  14. Charles de Gaulle. europarl.europa.eu. [dostęp 2011-03-17].