Techniczne specyfikacje interoperacyjności
Techniczne specyfikacje interoperacyjności (ang. Technical Specifications for Interoperability, TSI) – szczegółowe wymagania techniczne i funkcjonalne, procedury i metody oceny zgodności z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności kolei, warunki eksploatacji i utrzymania dotyczące składników interoperacyjności i podsystemów transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości i transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnej, określane i ogłaszane przez Komisję Europejską[1].
Na potrzeby TSI system kolei dzieli się na następujące podsystemy:
- strukturalne:
- związane z siecią:
- infrastruktura,
- energia,
- sterowanie – urządzenia przytorowe,
- związane z pojazdem:
- sterowanie – urządzenia pokładowe,
- tabor,
- związane z siecią:
- funkcjonalne:
- ruch kolejowy,
- utrzymanie,
- aplikacje telematyczne dla przewozów pasażerskich i dla przewozów towarowych[2].
Pierwszym pojazdem polskiej konstrukcji spełniającym wszystkie wymagania TSI jest elektryczny zespół trakcyjny Newag Impuls typu 45WE dla Kolei Mazowieckich[3], natomiast pierwszym pojazdem zgodnym z TSI dopuszczonym do eksploatacji w Polsce jest elektryczny zespół trakcyjny Stadler FLIRT dla Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 1984.
- ↑ Europejska Agencja Kolejowa: Przewodnik stosowania technicznych specyfikacji interoperacyjności (TSI). era.europa.eu, 2012-11-30. [dostęp 2015-10-07]. (pol.).
- ↑ Jakub Madrjas: 226 km/h. Newag pobił rekord prędkości. rynek-kolejowy.pl, 2015-08-29. [dostęp 2015-11-23]. (pol.).
- ↑ ŁKA: Flirty z ŁKA zgodne z TSI. rynek-kolejowy.pl, 2015-11-23. [dostęp 2015-11-23]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Techniczne specyfikacje interoperacyjności. W: Leksykon Terminów Kolejowych. Warszawa: KOW sp. z o.o., 2011, s. 384–385. ISBN 978-83-933737-0-3. [dostęp 2015-10-08].