Teltowskie rzepki
Teltowskie rzepki (niem. Teltower Rübchen, Brassica rapa L. subsp. rapa f. teltowiensis) – niemiecka odmiana rzepy, wywodząca się z brandenburskiego miasta Teltow.
Ta ostra w smaku odmiana[1] została przywieziona prawdopodobnie z Polski lub Finlandii. Największą popularność przeżywała w XVIII i XIX wieku, kiedy to uważana była za smakołyk w całych niemal Niemczech. Podawana była m.in. w poznańskich i toruńskich restauracjach[2][3]. Do miłośników warzywa należeli m.in. Johann Wolfgang von Goethe oraz Immanuel Kant.
Rzepę teltowską wysiewa się bezpośrednio na polach w końcu sierpnia (druga uprawa), a zbiera w październiku. Nadaje się do spożywania bezpośredniego lub jako składnik sałatek, czy też dodatek warzywny do dań głównych. Najbardziej klasycznym sposobem podawania jest smażenie na maśle z dodatkiem karmelizowanego cukru (w całości lub po przepołowieniu). Na końcu podlewa się ją bulionem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paweł Wroński, Mirosław Sławiński, Krzysztof Kurek, Cuda świata - Niemcy, New Media Concept, Warszawa, 2008, s.126, ISBN 978-83-89840-40-0
- ↑ Poznańska Wiki
- ↑ KPBC
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Teltowskie rzepki – smakołyki Goethego, w: Forum DWK 2012, dodatek do Głosu Wielkopolskiego, 13.10.2012, s.4
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Przepisy – dostęp 14.10.2012