Teodyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodyk
książę Spoleto
Okres

od 763
do ok. 773

Teodyk (Theodicius) – książę Spoleto w latach 763–773.

Brał udział w wypędzeniu z Rzymu antypapieża Konstantyna II w 768[1] oraz w 772 był jednym z posłów króla Longobardów Dezyderiusza do papieża Hadriana w celu odnowienia dawnych przyjaznych stosunków między Pawią a Rzymem[2].

Chociaż często podaje się, że zginął podczas oblężenia Pawii w 774[3], to wciąż żył, gdy 9 czerwca 776 Karol Wielki potwierdził własności klasztoru Farfa w czasie rządów jego następcy Hildepranda[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hodgkin 1899a ↓, s. 287–289.
  2. Hodgkin 1899a ↓, s. 345.
  3. Hodgkin 1899b ↓, s. 29.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marios Costambeys: Power and Patronage in the Early Medieval Italy: Local Society, Italian Politics, and the Abbey of Farfa, c.700–900. T. 70. Cambridge University Press, 2007, seria: Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. ISBN 978-1-139-46810-7.
  • Thomas Hodgkin: Italy and her Invaders 744–774. T. VII: Book VIII. Frankish invasions. Oxford: Clarendon Press, 1899.
  • Thomas Hodgkin: Italy and her Invaders 774–814. T. VIII: Book IX. The Frankish Empire. Oxford: Clarendon Press, 1899.