Teofil Wojeński
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
nauczyciel, historyk literatury |
Odznaczenia | |
Teofil Wojeński (ur. 26 stycznia 1890 w Radomsku, zm. 6 listopada 1963 w Warszawie) – polski historyk literatury, prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego w latach 1956–1960, wiceprzewodniczący Rady Naczelnej PPS w 1948
Od 1907 do 1908 był członkiem PPS – Frakcja Rewolucyjna. W 1908 był więziony przez władze rosyjskie. Od 1913 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej – Opozycji. Od 1914 służył w Legionach Polskich. W latach 1929–1930 był prezesem Związku Nauczycieli Polskich Szkół Średnich. Od 1930 należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego. W latach 30. XX w. działał także w Towarzystwie Oświaty Demokratycznej „Nowe Tory” i redagował dwutygodnik Lewy Tor. W latach 1941–1942 był członkiem Polskich Socjalistów. W 1942 był więziony na warszawskim Pawiaku. W okresie okupacji niemieckiej wchodził w skład Centralnej Piątki Tajnej Organizacji Nauczycielskiej[1], kierował tajnym nauczaniem w okręgu warszawskim. Od 1947 do 1948 zasiadał w Radzie Naczelnej PPS, w 1948 był jej wiceprzewodniczącym. Od 1948 należał do PZPR. Pełnił funkcje kuratora okręgu szkolnego warszawskiego, redaktora naczelnego Głosu Nauczycielskiego i od 1956 do 1960 prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1957 został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego.
Opublikował m.in. prace: Stefan Żeromski. Rozbiór treści ideowej (1926)[2], Historia literatury polskiej (t. 1-2, 1946), Publicystyka okresu pozytywizmu; wybór tekstów (1953), Walka o szkołę polską w okresie Rewolucji 1905 roku (1960), Dawne czasy... Wypisy z literatury polskiej dla klasy I Zasadniczych Szkół Zawodowych (1965)[3].
Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie w Alei Zasłużonych (kwatera A26-tuje-7)[4].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)[5]
- Order Sztandaru Pracy I klasy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bojownicy niepodległości. Tajna Organizacja Nauczycielska – kryptonim Związku Nauczycielstwa Polskiego (1939-1945).
- ↑ M. Białota, DRAMATOPISARSTWO STEFANA ŻEROMSKIEGO W OCENACH KRYTYKI LITERACKIEJ DO R. 1939.
- ↑ Wojeński, Teofil.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi na polu pracy kulturalno-oświatowej i społecznej”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Malczewski Juliusz Jerzy (red.), Cmentarz komunalny (dawny Wojskowy) na Powązkach, Warszawa 1975, s. 38–39
- Członkowie Polskiej Partii Socjalistycznej – Frakcja Rewolucyjna
- Członkowie Rady Naczelnej PPS (1944–1948)
- Ludzie urodzeni w Radomsku
- Wykładowcy Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1963
- Członkowie Tajnej Organizacji Nauczycielskiej
- Członkowie Związku Nauczycielstwa Polskiego (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)