Teresa Lebiedzińska-Torbus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teresa Lebiedzińska-Torbus
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1934
Warszawa

Data śmierci

24 września 1991

Posłanka VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Teresa Lebiedzińska-Torbus (ur. 15 lutego 1934 w Warszawie, zm. 24 września 1991) – polska lekarka, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1958 uzyskała wykształcenie wyższe na Wydziale Lekarskim Ogólnym Akademii Medycznej w Warszawie. Po odbyciu stażu pracowała jako lekarz rejonowy oraz asystent oddziału ginekologiczno-położniczego Szpitala Powiatowego w Nowym Dworze Mazowieckim. Posiadała specjalizacje II stopnia z zakresu organizacji ochrony zdrowia, a także I stopnia z zakresu położnictwa i ginekologii. W 1965 objęła obowiązki kierownika Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. W latach 1973–1991 zajmowała stanowisko dyrektora Zespołu Opieki Zdrowotnej w nowodworskim szpitalu.

Działała w Związku Młodzieży Polskiej, a od 1966 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadała w egzekutywie jej Komitetu Powiatowego w Nowym Dworze Mazowieckim. Była także działaczką Ligi Kobiet i Polskiego Czerwonego Krzyża. Zasiadała w Miejskiej Radzie Narodowej i Powiatowej Radzie Narodowej w Nowym Dworze Mazowieckim. W 1972 i 1976 uzyskiwała mandat posła na Sejm PRL w okręgach kolejno Ciechanów i Warszawa Praga-Północ. Przez dwie kadencje zasiadała w Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, której była zastępcą przewodniczącego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]