Tetiana Proroczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tetiana Proroczenko
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1952
Berdiańsk

Data i miejsce śmierci

11 marca 2020
Kijów

Wzrost

166 cm

Dorobek medalowy
} }
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Moskwa 1980 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Montreal 1976 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
srebro Praga 1978 sztafeta 4 × 400 m
Uniwersjada
złoto Sofia 1977 sztafeta 4 × 100 m
złoto Meksyk 1979 sztafeta 4 × 100 m
Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów Order Księżnej Olgi III klasy Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Tetiana Wasyliwna Proroczenko (ukr. Тетяна Василівна Пророченко, ros. Татьяна Васильевна Пророченко, po mężu Burakowa ukr. Буракова; ur. 15 marca 1952 w Berdiańsku, zm. 11 marca 2020 w Kijowie[1][2]) – ukraińska lekkoatletka reprezentująca ZSRR, sprinterka, mistrzyni olimpijska.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu (sztafeta biegła w składzie: Proroczenko, Ludmiła Masłakowa, Nadieżda Biesfamilna i Wiera Anisimowa). Indywidualnie zajęła 6. miejsce w finale biegu na 200 metrów[1]. Zajęła 3. miejsca w begu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[3].

Później skoncentrowała się na dłuższym dystansie. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Proroczenko, Nadieżda Muszta, Tatjana Prowidochina i Marija Pinigina), a w biegu na 200 metrów odpadła w półfinale[4]. Zajęła 2. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1979 w Montrealu[5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobyła wraz z koleżankami złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów (sztafeta biegła w składzie: Proroczenko, Tatjana Gojszczik, Nina Ziuśkowa i Irina Nazarowa)[1].

Była również dwukrotną mistrzynią uniwersjady w sztafecie 4 × 100 metrów: w 1977 w Sofii i w 1979 w Meksyku[6].

29 lipca 1979 w Moskwie ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów czasem 1:30,8 (sztafeta Ukraińskiej SRR biegła w składzie: Raisa Machowa, Ziuśkowa, Proroczenko i Marija Kulczunowa)[7].

Proroczenko była mistrzynią ZSRR w biegu na 200 metrów w 1976, w biegu na 400 metrów w 1980, w sztafecie 4 × 200 metrów w 1979 i 1980 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1978 i 1979, a także wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1977 i w biegu na 400 metrów w 1978 oraz brązową medalistką w biegu na 100 metrów w 1977[8][9][10].

Ustanawiała rekordy ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów (42,93 s – 6 sierpnia 1976 w College Park) i trzykrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów (do 3:20,12 s – 1 sierpnia 1980 w Moskwie)[11].

Rekordy życiowe Proroczenko[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 1976 11,2 s
bieg na 200 metrów 24 czerwca 1976, Kijów 22,98 s
bieg na 400 metrów 1977 50,6 s

Otrzymała tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR w 1980. Była odznaczona radzieckim Orderem Przyjaźni Narodów w 1980 i ukraińskim Orderem Księżnej Olgi iii klasy w 2003[9][10].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Wyszła za mąż za Wiktora Burakowa, który również startował na igrzyskach olimpijskich w 1980 w sztafecie 4 × 400 metrów, ale biegł tylko w eliminacjach, więc nie jest uważany za mistrza olimpijskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Tetiana Prorochenko [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-31] (ang.).
  2. ↑ Не стало легендарної олімпійської чемпіонки Тетяни Пророченко [online], glavcom.ua, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-12] (ukr.).
  3. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 60, 86 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  4. ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 173 i 176.
  5. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 86 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  6. ↑ Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг. [online], docme.su, 2013, s. 145 [dostęp 2021-01-31] (ros.).
  7. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 301 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
  8. ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-01-31] (ang.).
  9. ↑ a b Пророченко Татьяна Васильевна. sport-strana.ru. [dostęp 2021-01-31]. (ros.).
  10. ↑ a b ПРОРОЧЕНКО Татьяна Васильевна (15.03.1952 – 11.03.2020) [online], infosport.ru [dostęp 2021-01-31] (ros.).
  11. ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912–2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 318 i 325. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzynie olimpijskie w lekkoatletyce (sztafeta 4 × 400 metrów)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tetiana_Proroczenko&oldid=72862535”