Th!nk
 Logo Th!nk | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1991 |
| Data likwidacji |
2012 |
| Prezes |
Jan-Olaf Willums |
| Strona internetowa | |
_-_Flickr_-_FaceMePLS.jpg)
Th!nk – dawny norweski producent elektrycznych mikrosamochodów z siedzibą w Bærum, działający w latach 1991–2012.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pivco[edytuj | edytuj kod]
Historia przedsiębiorstwa rozpoczyna się w 1991 roku, gdy w norweskim mieście Bærum powstała firma Pivco, czerpiąca swoją nazwę od wyrazów Personal Independent Vehicle Co.[1]. Za cel obrano rozwój elektrycznych mikrosamochodów, poczynając od glinianego prototypu PIV2 z 1993 roku[2], by potem zbudować pełnowartościowe 12 prototypów mikrosamochodu elektrycznego Pivco PIV3, kończąc na wyprodukowaniu w latach 1996–1998 120 sztuk seryjnego modelu City Bee[3]. Pivco pod koniec lat 90. XX stało się wiodącym w Norwegii propagatorem elektromobilności, wysyłając na eksport krótką serię swoich pojazdów także do Stanów Zjednoczonych[4]. Produkcję PIV3 przerwało bankructwo Pivco, które ogłoszone zostało w listopadzie 1998 roku[1].
Th!nk Nordic[edytuj | edytuj kod]
W styczniu 1999 roku amerykański koncern Ford Motor Company przejął 51% akcji przedsiębiorstwa Pivco, a transakcja wiązała się z przemianowaniem jego nazwy w listopadzie tego samego roku na Th!nk Nordic. Przedsiębiorstwo pod nową nazwą za siedzibę obrało Aurskog-Høland, pełniąc odtąd funkcję oddziału Forda skoncentrowanego na rozwoju samochodów o tzw. alternatywnych źródłach napędu[5]. Zbiegło się to z ukończeniem prac nad nową generacją norweskiego elektrycznego mikrosamochodu PIV4, który z racji partnerstwa z amerykańskim gigantem otrzymał nazwę Ford Th!nk i przez to jeszcze w tym samym roku uruchomiono jego produkcję.
Podczas inauguracji rozpoczęcia montażu pojazdu jesienią 1999 roku w nowo wybudowanych zakładach w Aurskog na wschodnich przedmieściach Oslo brał udział zarówno ówczesny prezes Ford Motor Company Jacques Nasser, jak i ówczesny premier Kjell Magne Bondevik z norweskim monarchą Haraldem V[6]. Ford deklarował wówczas, że wobec swojej norweskiej dywizji ma długoterminowe plany, inwestując w nią 1 miliard dolarów[6], wprowadzając w fabryce w Aurskog rygorystyczne normy bezpieczeństwa, nakładając minimalne liczby testów działania poszczególnych funkcji pojazdu i modernuzując maszyny dotychczas używane przez dawne Pivco[6]. Roczna produkcja Fordów Th!nk miała wynosić ok. 5000 egzemplarzy[6].
Ambitne plany amerykańskiego właściciela zweryfikowało rynkowe zainteresowanie, które okazało się wielokrotnie niższe od założeń. W ciągu 2 lat norweskie zakłady Th!nk Nordic opuściło jedynie nieco ponad 1000 egzemplarzy elektrycznego mikrosamochodu[6]. Porażka Forda Th!nk skłoniła amerykański koncern do określenie w 2002 roku technologii samochodów elektrycznych "nieudanym rozwiązaniem", określając je jako zbyt drogie i zbyt trudno dostępne[6]. W zamian, Ford określił zmianę swojego zainteresowania z samochodów elektrycznych na wodorowe i hybrydowe[6]. Krytyczna ocena inwestycji z 1999 roku doprowadziła do sprzedaży Th!nk Nordic nowemu właścicielowi[6] - w lutym 2003 roku 100% akcji przedsiębiorstwa kupiło szwajcarskie Kamkorp Microelectronic[3]. Nie doprowadził on jednak do wznowienia produkcji przez chęć opracowania od podstaw nowego elektrycznego autobusu[6]. Projekt ten jednak nie doczekał się realizacji, między 2002 a 2006 rokiem w norweskich zakładach Th!nk nie powstał żaden pojazd, doprowadając do ponownego banrkuctwa[6].
Th!nk Global[edytuj | edytuj kod]
W marcu 2006 roku Th!nk ponownie po 7-letniej przerwie stał się firmą o 100% norweskim kapitale po tym, jak kupiło go tutejsze przedsiębiorstwo InSpire. Transakcja ta wiązała się z trzecią i zarazem ostatnią w historii przedsiębiorstwa zmianą nazwy, tym razem na Th!nk Global[7]. Ponowne wznowienie działalności umożliwiło kontynuowanie i sfinalizowanie prac nad elektrycznym mikrosamochodem kolejnej generacji, tym razem rozwijanego pod kodem PIV5 i po raz pierwszy pod norweską marką jako Th!nk City[8]. Produkcja pojazdu oficjalnie zainaugurowana została w 2007 roku, by dwa lata później zakończyć ją w Norwegii i zlecić zewnętrznemu partnerowi - fińskiej firmie Valmet Automotive z portowego miasta Uusikaupunki[9].
W 2008 roku rozpoczęto ekspansję na pierwsze zagraniczne rynki - najpierw kraje Europy Zachodniej z Wielką Brytanią włącznie[10]. W 2010 roku norweska firma ogłosiła z kolei plan rozpoczęcia produkcji w Stanach Zjednoczonych z myślą o rynku Ameryki Północnej[11]. W międzyczasie, na salonie samochodowym Geneva Motor Show 2008 przedstawiono prototyp Th!nk Ox, po raz pierwszy realizujący koncepcję 5-drzwiowego hatchbacka. Pojazd osiągał prędkość maksymalną 135 km/h, a do 100 km/h rozpędzał się w 8,5 s. Ważył 1500 kg, a przy tym mógł zabrać 5 pasażerów. Zasięg pojazdu w podstawowej wersji miał wynosić około 200 km[12], jednak projekt nigdy nie doczekał się realizacji.
Bankructwo[edytuj | edytuj kod]
W marcu 2011 roku Think zaprzestał produkcji samochodów, a w czerwcu 2011 roku ogłosił bankructwo[13] - po raz czwarty w ciągu 20 lat. W lipcu 2011 roku przedsiębiorstwo zostało wykupione przez Electric Mobility Solutions AS i kontynuowało produkcję pojazdów do sierpnia 2012 roku[14]. Wówczas, po 21 latach rynkowej obecności norweskie samochody elektryczne zniknęły z rynku, a próby budowy lokalnego przemysłu motoryzacyjnego po trwających od lat 30. XX wieku próbach podejmowanych przez różne firmy ostatecznie dobiegły końca bez powodzenia[6]. Masa upadłościowa w 2012 roku wykupiona została przez rosyjskich nabywców, którzy nie zdecydowali się na wznowienie działalności Th!nk oraz dalsze rozwijanie projektu[6].
W 2018 roku kolekcja 54 samochodów Pivco i Th!nk z różnych lat produkcji i w różnym etapie montażu została wyprowadzona z jednej ze stodół na norweskiej prowincji i przetransportowana ciężarówkami do muzeum transportu drogowego w Lillehammer[6].
Modele samochodów[edytuj | edytuj kod]
Historyczne[edytuj | edytuj kod]
- Pivco City Bee (1996–1998)
- Ford Th!nk (1999–2002)
- Th!nk City (2007–2012)
Studyjne[edytuj | edytuj kod]
- Th!nk Open (2008)
- Th!nk Ox (2009)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b PIVCO BANKRUPTCY TAKES CAR OFF FAST TRACK. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
- ↑ PIVCO. [dostęp 2021-11-26]. (norw.).
- ↑ a b Samochody Świata (z lat 1991-2007), Wyd. Print Shops Prego - Polska/Media Connection, Warszawa.
- ↑ PIVCO "Citi" EV and FORD. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
- ↑ Th!nk becomes Ford's alternative power division. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Elbilen som stoppet på startstreken. [dostęp 2021-11-27]. (norw.).
- ↑ The Th!nk City is coming to America. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ The Think City: In Norway, they’re building your first electric car. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ Think electric car set to roll out of Norway: report. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ Think City. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ Official Think to build cars. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ Th!nk Ox. [dostęp 2009-10-11].
- ↑ Norwegian EV maker Think files for bankruptcy. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
- ↑ Focus: Tech bet sours for Elkhart, Ind., as electric carmaker Think, battery firm Ener1 fall into bankruptcy. [dostęp 2016-07-15].