The Miracle
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Queen | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
styczeń 1988 - styczeń 1989 w Olympic Studios i Townhouse Studios, Londyn, Mountain Studios, Montreux, Szwajcaria | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
58:40 | |||
| Wydawnictwo |
Parlophone (Europa), Capitol (USA); Hollywood Records (USA, wznowienie)[1] | |||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu The Miracle | ||||
| ||||
The Miracle – trzynasty album zespołu Queen, wydany w 1989 roku. Ze względu na zły stan zdrowia wokalisty Freddiego Mercury’ego zespół nie promował albumu trasą koncertową, co starano się zrekompensować widowiskowymi teledyskami (aż pięć utworów wydano jako single, a cztery z nich znalazły się na kompilacji Greatest Hits II). Album pierwotnie miał się nazywać The Invisible Men, a tytuł zmieniono dopiero 3 tygodnie przed premierą. Podczas sesji nagraniowej The Miracle zarejestrowano dużo więcej utworów, niż ostateczne (m.in. „I Guess We're Falling Out”). Na całym świecie sprzedał się w ok. 7 milionach egzemplarzy.
Wśród niekonwencjonalnych zabiegów promocyjnych można wymienić m.in. oryginalną okładkę (zdjęcie, na którym twarze członków zespołu „zlane” są w jedną za pomocą technik cyfrowych). Inspiracją okładki była grafika singla Iron Maiden pod tytułem The Clairvoyant[7]. Część nakładu ukazała się w formie boxu z CD, krótką biografią zespołu, notatkami prasowymi i zdjęciem. Uruchomiono specjalny numer telefoniczny 0898, pod którym można było usłyszeć, jak Brian May opowiada o nowym albumie i gra kilka utworów. Wydano kompaktowy maksisingel „The Miracle”, zawierający trzy utwory: „The Miracle”, „Stone Cold Crazy” (live) i „My Melancholy Blues” (live). W listopadzie 1989 roku wytwórnia Baktabak wydała płytę kompaktową z nieautoryzowanym wywiadem z zespołem.
Brian May o albumie: Chcieliśmy nagrać prawdziwie demokratyczny album i każdy z nas zaangażował się w proces pisania utworów. Stworzyliśmy poczucie prawdziwej jedności, bez żadnych egoistycznych ciągotek... To jeden z powodów, które sprawiły, że The Miracle okazał się dużo lepszym albumem, niż na przykład A Kind of Magic.
8 lipca 2009 roku wydawnictwo uzyskało status platynowej płyty w Polsce[8].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]- Strona 1
- „Party” (John Deacon, Brian May i Freddie Mercury) – 2:24
- „Khashoggi's Ship” (Queen, głównie Mercury) – 2:47
- „The Miracle” (Queen, głównie Mercury) – 5:02
- „I Want It All” (Brian May) – 4:40
- „The Invisible Man” (Roger Taylor) – 3:55
- Strona 2
- „Breakthru” (Mercury i Taylor) – 4:07
- „Rain Must Fall” (Deacon i Mercury) – 4:20
- „Scandal” (May) – 4:42
- „My Baby Does Me” (Mercury i Deacon) – 3:22
- „Was It All Worth It” (Mercury) – 5:45
Wydania
[edytuj | edytuj kod]- Dodatkowe utwory, dostępne tylko na wydaniu CD:
- „Hang On In There” (Mercury) – 4:46
- „Chinese Torture” (May, Mercury) – 1:46
- „The Invisible Man” (12” Version) (Taylor) – 5:29
- Dodatkowy utwór, dostępny na wydaniu Hollywood Records z 1991 (USA)
- „Scandal” (12” Mix) (May) – 6:34
Single
[edytuj | edytuj kod]- „The Miracle” / „Stone Cold Crazy (Live)”
- „I Want It All / „Hang On In There"
- „The Invisible Man” / „Hijack My Heart” (Taylor)
- „Breakthru” / „Stealin'” (Mercury)
- „Scandal” / „My Life Has Been Saved” (Deacon)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Queen – The Miracle. Discogs. [dostęp 2025-10-19]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Queen – The Miracle. Album of the Year. [dostęp 2025-10-19]. (ang.).
- ↑ Greg Prato: The Miracle – Queen. AllMusic. [dostęp 2025-10-19]. (ang.).
- ↑ Derek Oliver. HALF-COCK ROCK (QUEEN, 'The Mirackle'). „Kerrang!”. No 240 May 27, 1989, s. 26, May 27. London: Spotlight Publications. ISSN 0262-6624. [dostęp 2025-10-19]. (ang.).
- ↑ Kim Neely: The Miracle. Rolling Stone. [dostęp 2025-10-19]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide – Queen. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 668. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ Grafika singla The Clairvoyant. derek.server311.com. [dostęp 2010-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-08)]. (ang.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2009 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-20].