The Vrooom Sessions

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The VROOOM Sessions
Wykonawca kompilacji
King Crimson
Wydany

październik 1999

Nagrywany

kwiecień – maj 1994

Gatunek

rock progresywny

Długość

51:12

Wydawnictwo

Discipline Global Mobile

Producent

Robert Fripp, David Singleton

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”
Album po albumie
Masque
(1999)
The VROOOM Sessions
(1999)
The ProjeKcts
(1999)

The VROOOM Sessions (April May 1994)album kompilacyjny King Crimson, wydany w październiku 1999 roku[1] nakładem Discipline Global Mobile jako CD. Ukazał się jak nr 8. w serii wydawniczej „The King Crimson Collectors’ Club”[2].

Album[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 1994 roku Robert Fripp, Adrian Belew, Trey Gunn, Tony Levin, Pat Mastelotto i Bill Bruford zebrali się na sesję nagraniową w Applehood Studios w Woodstock. Jej rezultatem był minialbum VROOOM, wydany w listopadzie tego samego roku[3]. Są to najwcześniejsze nagrania King Crimson w składzie sześcioosobowym (tzw. podwójne trio). Nagrania z tamtej sesji, które nie weszly na VROOOM, ukazały się pięć lat później jako The VROOOM Sessions. Jest to przeważnie muzyka improwizowana oraz instrumentalne fragmenty, będące wypadkową doświadczeń poszczególnych muzyków[1].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Lista i informacje według Discogs[2]:

1. Bass Groove 4:34
2. Fashionable 4:59
3. Monster Jam 8:38
4. Slow Mellow 2:57
5. Krim 3 3:20
6. Funky Jam 4:57
7. Bill & Tony 1:36
8. No Questions Asked 3:24
9. Adrian’s Clouds 1:39
10. Calliope 5:58
11. One Time 5:24
12. Booga Looga 3:46
51:12

Zespół[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

Do albumu dołączona została 24-stronicowa książeczka z zapiskami Roberta Frippa, Notes From the Guitar Stool, a także niepublikowane wcześniej zdjęcia autorstwa Tony’ego Levina[1].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]

Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic 2.5/5 gwiazdek[1]
Prog Archives 3.22/5.0[4]
RYM 3.16/5[5]
Teraz Rock 1.5/5 gwiazdek[6]

Lindsay Planer z AllMusic jest zdania, że zrealizowane wówczas nagrania dają miłośnikom King Crimson „możliwość prześledzenia ewolucji materiału unikalnego dla tego zespołu”. Autor wyróżnił 'Monster Jam', instrumentalne wykonanie 'One Time' oraz 'Funky Jam' z solówkami Frippa, „należącymi do jego najlepszych”. Stwierdził następnie, iż „eteryczne dźwięki i surrealistyczne frazowanie” są „prawdopodobnie główną atrakcją The VROOOM Sessions[1].

Natomiast Jordan Babula z magazynu Teraz Rock uważa, że albumem tym zespół „sprawił prawdziwy zawód”. Nagrania pozostawiają „uczucie pustki i niedosytu”. Wybitni muzycy nie zawsze mają – jego zdaniem – wybitne pomysły. Instrumentalne improwizacje: 'Funky Jam', 'Bass Groove' i 'Moonster Jam' określił jako „pobawione wyrazu i schematyczne”, a inne, jak: 'Krim', 'Slow Mellow' i 'Bill & Tony' – jako „wyzute z pomysłów”[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Lindsay Planer: The VROOOM Sessions, 1994 – King Crimson. AllMusic. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  2. a b The VROOOM Sessions (April May 1994). Discogs. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  3. Wiesław Weiss. z piekła rodem. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 6, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X. 
  4. THE VROOOM SESSIONS 1994: King Crimson. Prog Archives. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  5. KCCC 08 – The VROOOM Sessions 1994 by King Crimson. RYM. [dostęp 2023-07-20]. (ang.).
  6. a b Jordan Babula. King Crimson. „Teraz Rock”. Nr 8, s. 14, sierpień 2005. Warszawa: Orange Media. ISSN 1730-394X.