Giles, Giles and Fripp

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giles, Giles and Fripp
Rok założenia

1967

Rok rozwiązania

1968

Pochodzenie

Bournemouth  Wielka Brytania

Gatunek

pop psychodeliczny, rock psychodeliczny, baroque pop[1]

Wydawnictwo

Deram Records

Powiązania

King Crimson

Skład
Michael Giles
Peter Giles
Robert Fripp
Ian McDonald
Byli członkowie
Judy Dybe

Giles, Giles and Frippangielski zespół wokalno-instrumentalny, założony wiosną 1967 roku w Bournemouth[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Założycielami grupy byli bracia Michael Giles (śpiew, instrumenty perkusyjne, perkusja) i Peter Giles (śpiew, gitara basowa) do których dołączył Robert Fripp (gitara, instrumenty klawiszowe)[2]. Jesienią 1967 roku zespół przeniósł się do Londynu[2].

Mój brat i ja byliśmy zainteresowani stworzeniem czegoś nowego i innego. I daliśmy ogłoszenie, że szukamy organisty, który umiałby śpiewać. Odpowiedział na nie Robert, przedstawiając się jako gitarzysta, który nie potrafi śpiewać. Zaintrygował nas. Byliśmy pod dużym wrażeniem jego umiejętności. I zdecydowaliśmy się z nim pracować. Przenieśliśmy się do Londynu. I zaczęliśmy wszyscy trzej tworzyć muzykę, która stopniowo stawała się coraz bardziej eksperymentalna i improwizowana.

Michael Giles, Ress Publica Press[2]

10 maja 1968 roku ukazał się singiel One In A Million / Newly - Weds[3][4].

12 września 1968 r. formacja Giles Giles And Fripp akompaniowała piosenkarzowi Alowi Stewartowi podczas występu w programie radiowym BBC My Kind Of Folk[3].

13 września 1968 roku pojawił się na rynku jedyny album tria The Cheerful Insanity of Giles, Giles and Fripp nagrany z gościnnym udziałem muzyków sesyjnych[3][5]. Beztroska okładka płyty przedstawia uśmiechniętych członków zespołu i w takim też duchu utrzymana jest zawartość albumu[6]. Grupę cechowało typowo angielskie poczucie humoru, nieodległe od tego, co robiła w tym czasie trupa Monty Pythona[6].

Pod koniec tego samego roku dołączył Ian McDonald (ex-Infinity[3]; instrumenty klawiszowe, wibrafon, saksofon altowy, klarnet, flet, śpiew) i wokalistka Judy Dyble (ex-Fairport Convention), która po miesiącu odeszła do zespołu Trader Home[3]. Wtedy dołączył Peter Sinfield (ex-Infinity[3]; teksty, oprawa świetlna koncertów, melotron)[2].

11 października ukazał się kolejny singiel Thursday Morning / Elephant Song[7].

30 listopada 1968 roku grupa Giles, Giles and Fripp nagrała dla BBC 2 program z serii Colour Me Pop i uległa rozwiązaniu[3][8]. Odszedł Peter Giles[3]. Pozostała trójka przekształciła się zespół w King Crimson[3]. Z repertuaru dawnej formacji muzycy postanowili zachować jedynie balladę I Talk To The Wind[3]. Wszystkie płyty zespołu rozchodziły się w minimalnych nakładach[3], dopiero sukces King Crimson[3] przyniósł większe zainteresowanie jego dorobkiem.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Metaphormosis (2001)
  • The Brondesbury Tapes (1968) (2001)

Single[edytuj | edytuj kod]

  • One In A Million / Newly Weds (1968)
  • Thursday Morning / Elephant Song (1968)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Giles, Giles And Fripp. rateyourmusic.com. [dostęp 2015-07-06]. (ang.).
  2. a b c d e Wiesław Weiss, „Tylko Rock : jedyne pismo rockowe w Polsce.”, 12, Warszawa: Ress Publica Press, grudzień 1997, s. 37, ISSN 1230-2317.
  3. a b c d e f g h i j k l CRIMPAGE - King Crimson - Biografia [online], web.archive.org, 21 grudnia 2016 [dostęp 2022-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-21].
  4. One in a Million / Newly Weds by Giles, Giles and Fripp - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-12-18].
  5. The Cheerful Insanity of Giles, Giles and Fripp. progarchives.com. [dostęp 2015-07-06]. (ang.).
  6. a b Giles, Giles and Fripp. progarchives.com. [dostęp 2015-07-06]. (ang.).
  7. Thursday Morning / Elephant Song by Giles, Giles and Fripp - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-12-18].
  8. Colour Me Pop. [dostęp 2015-07-07]. (ang.).