Tokarski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Tokarski I
Herb Tokarski II

Tokarski (Lewart odmienny)kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Lewart.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Herb znany przynajmniej w dwóch wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Tokarski I: W polu błękitnym ryś (lewart) ukoronowany, prawdopodobnie srebrny, wspięty. Klejnotu brak, na hełmie sama korona. Labry: prawdopodobnie błękitne, podbite srebrem.

Tokarski II: Sama tarcza, barwy nieznane. W polu, na murawie, lampart ukoronowany, wspinający się na drzewo.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Wariant I opisany słownie w 1734, był herbem Katarzyny Tokarskiej, babki macierzystej Augustyna Klińskiego. Wariant II, podany według opisu z 1710, należał do Reginy Tokarskiej z Częstkowa, Milwina i Milwinka, babki ojczystej Zygmunta Łebińskiego.

Rodzina Tokarskich[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Tokarscy.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Tokarski.

Tokarscy z Kaszub znani są z szeregiem innych herbów: Ryś (Nostycz-Tokarski), Lewart oraz Kolumna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 282. ISBN 978-83-927383-6-7.