Trójpłat
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trójpłat – układ konstrukcyjny płatowca, samolotu o trzech płatach nośnych. Od dwupłatu różniący się posiadaniem trzeciego płata nośnego, pomiędzy górnym a dolnym.
Konstrukcje trójpłatowe w porównaniu z dwupłatami miały dodatkową zaletę – zachowanie takiej samej siły nośnej przy zmniejszonej rozpiętości skrzydeł, co zwiększało zwrotność tych samolotów.
Największą popularność trójpłaty osiągnęły podczas I wojny światowej. Sukcesy brytyjskiego samolotu myśliwskiego Sopwith Triplane zrodziły przekonanie o niezwykłych zaletach takiej konstrukcji. Po obu stronach frontu konstruktorzy podejmowali wysiłki, aby zbudować samolot trójpłatowy. Jednym z samolotów zbudowanych na fali sukcesu Triplane'a był Fokker Dr.I.[1]
Zobacz też[edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Trójpłatomania, [w:] Tomasz Goworek, Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej, wyd. drugie, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, ISBN 8320606896, ISSN -0239-5983.
