Trichaptum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niszczyk
Ilustracja
Niszczyk ząbkowaty
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

Incertae sedis

Rodzina

żagwiowate

Rodzaj

niszczyk

Nazwa systematyczna
Trichaptum Murrill
Bull. Torrey bot. Club 31: 608 (1904)
Typ nomenklatoryczny

Trichaptum trichomallum (Berk. & Mont.) Murrill

Niszczyk iglastodrzewny

Trichaptum Murrill (niszczyk) – rodzaj grzybów z rzędu szczeciniakowców (Hymenochaetales)[1]. W Polsce występują 3 gatunki[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Grzyby kortycjoidalne o owocnikach rocznych, rosnących kępkami, rozpostartych, rozpostarto-odgiętych lub siedzących. Hymenofor poroidalny, irpikoidalny lub blaszkowy, w młodości fioletowy, potem o barwie od fioletowej do brązowej. System strzępkowy dimityczny lub trimityczny, strzępki generatywne ze sprzążkami, strzępki szkieletowe grubościenne, czasem mniej lub bardziej rozgałęzione. Cystydy w hymenium z inkrustowanym wierzchołkiem, cienko lub grubościenne. Podstawki maczugowate, 4-sterygmowe ze sprzążką u podstawy. Bazydiospory cylindryczne do allantoidalnych, gładkie, cienkościenne, szkliste, nieamyloidalne. Występują na drewnie liściastym lub iglastym powodując białą zgniliznę drewna[3].

Trichaptum charakteryzuje się przede wszystkim fioletowawym hymenium, a mikroskopowo di- do trymitycznym systemem strzępkowym, inkrustowanymi cystydami i gładkimi, nieamyloidalnymi bazydiosporami[3].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Incertae sedis, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonim naukowy: Hirschioporus Donk[4].

Nazwa polska pojawiła się po raz pierwszy w pracy Stanisława Domańskiego i in. w 1967 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym należące do tego rodzaju gatunki opisywane były także jako: huba, bedłka, kolczak, żagiew[2].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 658,659, ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b S.P. Gorjón, Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 285, DOI10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  5. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).