Trolejbusy w Chesterfield
| trolejbus | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Lokalizacja | |
| Operator |
Chesterfield Corporation |
| Lata funkcjonowania |
1927–1938 |
| Infrastruktura | |
| Liczba zajezdni |
1 |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów |
19 (maksimum) |
Trolejbusy w Chesterfield – zlikwidowany system trolejbusowy w mieście Chesterfield w Derbyshire, w Anglii, w Wielkiej Brytanii.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Chesterfield Corporation mogła być jednym z pionierów trolejbusów, gdyż na mocy Chesterfield Corporation Railless Traction Act z 1913 r. umożliwiono jej budowę pięciu tras, które miały uzupełniać system tramwajowy. Trasy miały wybiegać promieniście z centrum miasta i łączyć je z Newbold na północnym zachodzie, Unstone na północy, Brimington na północnym wschodzie, Temple Normanton na południowym wschodzie i Clay Cross na południu. Planu jednak nie udało się zrealizować, a do kwestii budowy trolejbusów powrócono w latach 20. XX wieku, kiedy torowiska tramwajowe zaczęły wymagać poważnej modernizacji. W 1926 r. w zakładach Straker-Squire zakupiono 14 trolejbusów z nadwoziem Reeve and Kenning. Pierwszy trolejbus dostarczono do Chesterfield 21 kwietnia 1927 r. Przebudowę sieci tramwajowej na trolejbusową na trasie w Brampton zakończono 23 maja 1927 r. i jeszcze tego samego dnia wieczorem na trasę wyjechały trolejbusy. Następnie rozpoczęto przebudowę sieci na trasie do Whittington Moor, którą zakończono 27 września 1927 r.[1]. Trolejbusy poprowadzono śladem tramwajów, z wyjątkiem krótkiego odcinka w centrum miasta, który stał się jednokierunkowy[2].
Rozwój[edytuj | edytuj kod]
Zbudowano nową zajezdnię o powierzchni 2800 m² na 100 pojazdów w Thornfield. Była ona wykorzystywana zarówno przez trolejbusy, jak i autobusy. Trolejbusy wjeżdżały do zajezdni boczną bramą przez Hardwick Street, dzięki czemu mogły wyjeżdżać na linie od frontu[3]. Po miesiącu od uruchomienia systemu, Chesterfield Corporation postanowiła przedłużyć północną trasę od Whittington Moor do New Whittington o 3,2 km. Trolejbusy pojechały po przedłużonej trasie 29 lipca 1929 r. W 1931 r. zakupiono dwa trolejbusy piętrowe w firmie Ransomes.
Likwidacja[edytuj | edytuj kod]
W 1936 r. zakupiono trzy używane trolejbusy Karrier-Clough typu E4 z Yorku, w którym zlikwidowano trolejbusy 5 stycznia 1935 r. Nie kursowały one jednak zbyt długo, gdyż w 1937 r. podjęto decyzję o wycofaniu trolejbusów z ulic Chesterfield. Jako powód likwidacji podawano konieczność wymiany sieci trakcyjnej, koszty energii elektrycznej i niskie wiadukty kolejowe, które uniemożliwiały rozbudowę systemu. Trolejbusy przestały wyjeżdżać na linie 24 marca 1938 r., kiedy odbył się pożegnalny przejazd dwóch trolejbusów[1]. Wycofane trolejbusy stały do lata pod gołym niebem na terenie zajezdni. Ostatecznie zostały sprzedane na złom za 80,50 £[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b J Joyce, J S King, G Newman: British Trolleybus Systems. Ian Allan, 1986, s. 45. ISBN 978-0-7110-1647-7. (ang.).
- ↑ Barry Marsden, Tracks and Trackless - Chesterfield's Trams and Trolleybuses, Amberley Publishing, 2012, s. 91, ISBN 978-1-4456-0536-4 (ang.).
- ↑ Marsden 2012, s. 98.
- ↑ Marsden 2012, s. 112.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J Joyce, J S King, G Newman: British Trolleybus Systems. Ian Allan, 1986. ISBN 978-0-7110-1647-7. (ang.).
- Barry M Marsden: Chesterfield Trolleybuses: A Short-Lived System. Midhurst, West Sussex, UK: Middleton Press, 2005. ISBN 978-1-904474-51-7. (ang.).
- Barry M Marsden: Tracks and Trackless - Chesterfield's Trams and Trolleybuses. Amberley Publishing, 2012. ISBN 978-1-4456-0536-4. (ang.).
.svg){kind=small}