Zajezdnia
Zajezdnia (np. tramwajowa, trolejbusowa, autobusowa, metra lub kolei miejskiej[1]) – baza, zakład eksploatacji pojazdów transportu publicznego[2].
W zajezdni pojazdy stacjonują w czasie obsługi technicznej, w tym napraw, i w czasie wolnym od użytkowania na liniach komunikacyjnych[2].
W skład zajezdni wchodzą place i hale postojowe, place manewrowe, zakładowe stacje paliw, myjnie, miejsca obsługi technicznej i napraw (hale, warsztaty, kanały diagnostyczne) oraz obiekty socjalne i administracyjne[1][2].
Do podstawowych czynności dokonywanych w zajezdniach należą: obsługa codzienna taboru, obsługa okresowa, naprawy bieżące, zaopatrzenie w paliwo oraz przechowanie pojazdów (na placach lub w halach postojowych)[3].
Zajezdnie pojazdów szynowych wyposażone są w stosowny układ rozjazdów, zwrotnic i skrzyżowań torów na placu manewrowym, umożliwiający przestawianie poszczególnych wagonów[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kubalski i Mazurek 1967 ↓, str.199.
- ↑ a b c Madej, Pruciak i Madej 2017 ↓, str.165.
- ↑ Kubalski i Mazurek 1967 ↓, str.199, 348.
- ↑ Madej, Pruciak i Madej 2017 ↓, str.166.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 8.2. Autobusy miejskie. Zaplecze techniczne. ; 9.3. Trolejbusy. Zajezdnie eksploatacyjne i naprawcze. 10.5.1. Tramwaje. Zajezdnie tramwajowe. W: Jan Kubalski, Tadeusz Mazurek: Komunikacja miejska. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1967.
- Znaczenie zajezdni w rozkładzie jazdy. W: Bogusław Madej, Robert Madej, Konrad Pruciak: Publiczny transport miejski. Zasady tworzenia rozkładów jazdy. Wyd. II zaktualizowane. Warszawa: Akademia Transportu i Przedsiębiorczości, 2017. ISBN 978-83-944575-3-2.
