Przejdź do zawartości

Trufla zimowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trufla zimowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

truflowate

Rodzaj

trufla

Gatunek

trufla zimowa

Nazwa systematyczna
Tuber brumale Vittad.
Monogr. Tuberac.: 37 (Mediolan, 1831)

Trufla zimowa (Tuber brumale Vittad.) – gatunek grzybów należący do rodziny truflowatych (Tuberaceae)[1]. Grzyb podziemny[2].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tuber, Tuberaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Takson ten został po raz pierwszy zdiagnozowany taksonomicznie przez Carlo Vittadiniego w „Monographia Tuberacearum” w 1831 r. Zaklasyfikowano tam rodzaj Tuber do sekcji Centrales rodziny Tubereae, należącej do podrzędu Angiogasrum w ówczesnej klasie Gasteromycetum. Gatunek Tuber brumale został tam opisany m.in. jako „Globosum, nigrum, verrucis rotundato-angulosis, [...] Odor fortis ligni Corni sanguineae! sapor gratus.”[3][2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Askokarp

Pokroju kulistawego, spłaszczony, średnicy do 1,6 cm i wysokości 0,8 cm. Okrywa mocno przytwierdzona do obłoczni, u młodych owocników czerwonawa, po dojrzeniu czarnobrązowa, pokryta brodawkami o wielkości 2–3 mm. Obłocznia początkowo wodnista, brudnobrązowawa, u dojrzałych owocników mięsista, szarobrązowa, o marmurkowym wzorze na przekroju. Worki o wymiarach 62,5–67,5×40–60 μm, elipsoidalne, niemal kuliste, zawierające od 1 do 6 askospor każdy[4].

Zarodniki

Elipsoidalne, o wymiarach przeważnie 22,5–30 × 15–20 μm, początkowo bezbarwne (hialinowe), potem żółtobrązowe, pokryte cyjanofilnymi kolcami o długości 3–5 μm i szerokości 1 μm[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Występowanie trufli zimowej potwierdzono w: Bułgarii[4], Hiszpanii, Słowenii, Włoszech i Stanach Zjednoczonych[5].

Grzyb podziemny mykoryzowy[4].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Grzyb jadalny wytwarzający jadalne, bulwiaste, podziemne owocniki (askokarpy)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. a b Carolo Vittadini, Monographia Tuberacearum, 1831, s. 37.
  3. „[Owocniki] kuliste, czarne, [pokryte] okrągławo-kanciastymi brodawkami, [...] o silnym zapachu drewna dereni świdwy i łagodnym smaku.”.
  4. a b c d e Evtimia Dimitrova, Melania Gyosheva, Hypogeous ascomycetes in Bulgaria, „Phytologia Balcanica”, 14, 2008, s. 312, ISSN 1310-7771.
  5. Tuber brumale – GBIF Portal [online], gbif.org [dostęp 2010-01-24] (ang.).