Tunel w Uliczkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tunel w Uliczkach
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Zimny Dół, Czułów

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

24 m

Głębokość

0 m

Deniwelacja

6,5

Wysokość otworów

323 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku N, S

Kod

J.GT-03.40

Położenie na mapie gminy Liszki
Mapa konturowa gminy Liszki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Tunel w Uliczkach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Tunel w Uliczkach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Tunel w Uliczkach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tunel w Uliczkach”
Ziemia50°04′00″N 19°40′28″E/50,066667 19,674444
Strona internetowa

Tunel w Uliczkach, Schronisko w wąwozie przy przysiółku Skały III – schronisko w Zimnym Dole we wsi Czułów w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim będącym południowym fragmentem Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Schronisko znajduje się w grupie skał Labirynt w górnej, orograficznie prawej części wąwozu Zimny Dół, około 18 m powyżej dna wąwozu. Pomiędzy skałami z długimi okapami znajduje się tu tzw. Uliczka[1]. Schronisko znajduje się przy jej końcu w skale, która przez uprawiających bouldering nazywana jest Skałą z Grotą[3]. Schronisko ma postać pochyłego tunelu przebijającego skałę na wylot. Łatwo dostępny jest otwór północny. Znajduje się pod dużym okapem, który ma szerokość do 12 m i wysięg do 5 m. Środkowa część tunelu zawalona jest kilkoma dużymi skalnymi blokami[1].

Schronisko powstało w wapieniach zrostkowych z jury późnej[4]. Powstało w strefa saturacji na pionowej szczelinie i jest pozostałością większej jaskini, która uległa zniszczeniu. Schronisko jest suche, w całości widne i występuje w nim przewiew. Nacieki skąpe, jedynie w postaci zwietrzałych grzybków i polew ze skondensowanego mleka wapiennego. Namulisko złożone z lessu zmieszanego z gruzem wapiennym, prawdopodobnie bardzo obfite. W schronisku obserwowano ćmy i pająki. Na ścianie wokół południowego otworu rosną glony i mchy[1].

Tunel znany jest od dawna i często zwiedzany. Wymienił go Kazimierz Kowalski w 1951 roku[5]. Dokumentację opracowali A. Górny i M. Szelerewicz w listopadzie 1991 r. Plan opracował M. Szelerewicz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Andrzej Górny, Mariusz Szelerewicz: Tunel w Uliczkach. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2019-12-22].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. Bouldering w Zimnym Dole [online] [dostęp 2019-12-22].
  4. Na podstawie zamontowanej w Zimnym Dole tablicy Małopolskiego Szlaku Geoturystyki
  5. K. Kowalski, Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951