Tunne Kelam
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 lipca 1936 |
|---|---|
| Odznaczenia | |
| |
Tunne-Väldo Kelam (ur. 10 lipca 1936 w miejscowości Taheva w prowincji Valga jako Tunne-Väldo Sink) – estoński polityk i nauczyciel akademicki, dysydent w okresie Estońskiej SRR, poseł do Parlamentu Europejskiego VI, VII i VIII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył w 1959 studia z zakresu historii na Uniwersytecie w Tartu. Był pracownikiem naukowym i wykładowcą stosunków międzynarodowych. Zajmował się także działalnością publicystyczną i redaktorską, pracował nadto na stanowisku specjalisty ds. bibliotekoznawstwa.
Pod koniec lat 80. stał się jedną z wiodących osobowości estońskiego ruchu dysydenckiego i niepodległościowego. W 1988 należał do założycieli Estońskiej Partii Niepodległości Narodowej, przewodniczył jej w latach 1993–1995. Doprowadził do połączenia tej formacji z innymi ugrupowaniami i powołania partii pod nazwą Związek Ojczyźniany; nową formacją kierował w okresie 2002–2005.
Od 1989 do 1990 stał na czele Narodowego Komitetu Obywatelskiego Estonii, następnie do 1992 przewodniczył Komitetowi Estonii – organowi wykonawczemu Kongresu Estonii, quasi-parlamentowi z okresu odzyskiwania niepodległości. Od 1992 do 2004 Tunne Kelam sprawował mandat posła do Zgromadzenia Państwowego, do 2003 był wiceprzewodniczącym parlamentu, a do 1995 przewodniczącym delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Zasiadał też w samorządzie jako radny Tallinna i gminy Viimsi. Reprezentował estoński parlament w Konwencie Unii Europejskiej.
W 2004 uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Europejskiego z ramienia Związku Ojczyźnianego. W VI kadencji PE pracował w Komisji Rozwoju Regionalnego, został też członkiem prezydium grupy EPP-ED. W wyborach z 2009 skutecznie ubiegał się o reelekcję z listy ugrupowania Isamaa ja Res Publica Liit. W 2014 po raz trzeci z rzędu został wybrany do Europarlamentu[1].
Deklaruje znajomość języka angielskiego, fińskiego, rosyjskiego, niemieckiego, francuskiego, polskiego i włoskiego[2], niektóre źródła przypisują mu także znajomość hindi[3].
W 2005 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Europarlamenti said Ansip, Kallas, Toom, Tarand, Kelam ja Lauristin. le.ee, 2014-05-26. [dostęp 2014-05-29]. (est.).
- ↑ Curriculum vitae – Tunne Kelam. kelam.ee. [dostęp 2015-12-05]. (est.).
- ↑ Riigikogujad hiilgavad vene keele oskusega. delfi.ee, 2001-01-09. [dostęp 2015-12-05]. (est.).
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 36, poz. 501
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2013-06-09].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Tunne Kelam – strona prywatna. [dostęp 2013-06-09]. (est.).