Twierdzenie o istnieniu globalnych rozwiązań równań różniczkowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Twierdzenie o istnieniu globalnych rozwiązań równań różniczkowych[1], twierdzenie o istnieniu i jednoznaczności rozwiązania wysyconego[2] – twierdzenie dotyczące zagadnienia przedłużalności rozwiązań równań różniczkowych. Z przedłużalnością rozwiązań tych równań związane jest zagadnienie globalnego istnienia ich rozwiązania[3]. Rozwiązania nieprzedłużalne nazywane są rozwiązaniami wysyconymi[4]. Można wykazać, że każde rozwiązanie równania różniczkowego można przedłużyć do rozwiązania wysyconego[5].

Twierdzenie[edytuj | edytuj kod]

Niech i będą zbiorami otwartymi. Niech będzie ciągłą funkcją spełniającą lokalny jednostajny warunek Lipschitza ze względu na drugą współrzędną, tj. dla dowolnego istnieją zbiory otwarte i takie, że:

  • i

Wówczas dla każdego istnieje dokładnie jedno niep rozwiązanie zagadnienia Cauchy’ego:

Ponadto maksymalny odcinek istnienia rozwiązania jest otwarty i zachodzi następująca alternatywa:

  • i

lub

  • jeśli to
  • jeśli to

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Frączek 2003 ↓, s. 22.
  2. Witold Kołodziej, Analiza matematyczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1979, ISBN 978-83-01-15970-2.
  3. Marek Bodnar, Monika Joanna Piotrowska, Delay differential equations: theory and applications, „Mathematica Applicanda”, 38 (1), 2010, s. 22, DOI10.14708/ma.v38i1.258, ISSN 1730-2668 (pol.).
  4. Przedłużalność rozwiązań, [w:] Andrzej (matematyka) Palczewski, Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria i metody numeryczne z wykorzystaniem komputerowego systemu obliczeń symbolicznych, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2004, ISBN 83-204-2921-8, OCLC 749204787.
  5. Wojciech Grąziewicz, Równania Różniczkowe, Gdańsk: Politechnika Gdańska, 2015, s. 7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]