Układ współrzędnych 1992

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zniekształcenia długości w układzie 1992

Układ współrzędnych 1992 (Państwowy Układ Współrzędnych Geodezyjnych 1992) – układ współrzędnych płaskich prostokątnych oparty na odwzorowaniu Gaussa-Krügera dla elipsoidy GRS80 w jednej dziesięciostopniowej strefie.

Początkiem układu jest punkt przecięcia południka 19°E z obrazem równika. Południk środkowy odwzorowuje się na linię prostą w skali m0 = 0,9993, na południku środkowym zniekształcenie wynosi –70 cm/km i rośnie do +90 cm/km na skrajnych wschodnich obszarach Polski. Układ stanowi podstawę do sporządzania map w skalach 1:10 000 i mniejszych, ze względu na duże zniekształcenia. Układ ten jest wykorzystywany m.in. do sporządzania Leśnych Map Numerycznych w Lasach Państwowych. Do opracowań w większych skalach (1:5000 i większe) stosuje się układ współrzędnych 2000.

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych[1] z dnia 8 sierpnia 2000 był to jedyny układ dla opracowań małoskalowych obowiązujący w Polsce od 1 stycznia 2010 do 29 listopada 2012 - daty wejścia w życie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 2012 w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych[2].

Od 2012 roku PUWG 1992, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych posiada identyfikator PL-1992[2].

Kod EPSG 2180

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Funkcje do konwersji współrzędnych pomiędzy WGS 84 a PUWG 1992 w języku C++ i Matlab.
  • Program i kod źródłowy funkcji. ecdis.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-01)]. do transformacji współrzędnych elipsoidalnych WGS 84 na płaskie PUWG 1992