Ulica Andrzeja Struga w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Andrzeja Struga
Centrum, Stare Polesie
Ilustracja
W oddali ulica Piotrkowska (czerwiec 2006)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

1,88 km

Przebieg
światła 0 m ul. Piotrkowska, ul. Juliana Tuwima
światła 190 m al. Tadeusza Kościuszki
światła 310 m ul. Wólczańska,
ul. Marii Skłodowskiej-Curie
światła 500 m ul. Gdańska
światła 700 m ul. Stefana Żeromskiego
830 m ul. Lipowa
950 m ul. kpt. Stefana Pogonowskiego
światła 1080 m ul. 28 Pułku Strzelców Kaniowskich
światła 1240 m ul. gen. Lucjana Żeligowskiego,
ul. Łąkowa
1290 m ul. Łąkowa
1880 m al. Włókniarzy
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Andrzeja Struga”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Andrzeja Struga”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Andrzeja Struga”
Ziemia51°45′51,8″N 19°26′37,3″E/51,764378 19,443703
Fabryka Welocypedów Braci Lange – ulica Andrzeja Struga róg Gdańskiej (fot. Bronisław Wilkoszewski, 1896)
Widok na ulicę Andrzeja Struga pomiędzy skrzyżowaniem z ul. Wólczańską (na pierwszym planie) i al. Kościuszki (w głębi)

Ulica Andrzeja Struga, potoczna nazwa: Andrzeja[1] – ulica w Łodzi.

Ulica Andrzeja Struga ma prawie 1,9 kilometra długości i łączy ulicę Piotrkowską z aleją Włókniarzy. Ulica na odcinkach pomiędzy ul. Piotrkowską i al. Kościuszki oraz ul. Wólczańską i ul. Żeromskiego jest ulicą o ruchu jednokierunkowym w kierunku zachodnim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica powstała podczas regulacji (utworzenia) w latach 1824–1828 osady tkaczy, którą nazwano Łódka[2]. Przecznica ul. Piotrkowskiej na całej długości nosiła nazwę Przejazd. We wrześniu 1863 Rada Miasta zdecydowała, że odcinek ulicy na zachód od Piotrkowskiej, który jeszcze w 1860 był drogą bez numeracji placów i bez domów, będzie nosił nazwę św. Andrzeja[3]. Ulica nazwana została na cześć prezydenta Łodzi Andrzeja Rosickiego, który sprawował urząd w latach 1862–1865 i w okresie powstania styczniowego. Zaskarbił sobie tak dużą sympatię wśród łodzian, że postanowili jedną z ulic nazwać jego imieniem. Dla niepoznaki, aby zaborca się zgodził, dodano w nazwie ulicy przymiotnik święty. Mimo że ulica po II wojnie światowej otrzymała nazwę Andrzeja Struga, wielu łodzian nadal nazywa ją ulicą Andrzeja[1][4].

W latach 1915–1918 ulica nazywała się Andreasstrasse, w 1940 odcinek od Piotrkowskiej do Łąkowej przemianowano na Tannenbergstrasse, a następnie na Meisterhausstrasse, a odcinek od Łąkowej do Towarowej (ob. al. Włókniarzy) na Immelmannstrasse[5].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Numeracja i kody pocztowe[edytuj | edytuj kod]

  • Numery parzyste: 2–88
  • Numery nieparzyste: 5–65
  • Kody pocztowe: 90-420 (1-7); 90-609 (9-17); 90-613 (19-23); 90-631 (25-35); 90-632 (37-43); 90-640 (45-55); 90-648 (57-d.k.); 90-426 (2-10); 90-513 (12-28); 90-501 (30-44); 90-567 (46-64); 90-557 (66-d.k.)[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Joanna Podolska, Jakub Wiewiórski: Łódź filmowa. Wyd. I. Łódź: Agora, 2010, s. 177. ISBN 978-83-268-0038-2.
  2. Rynkowska 1970 ↓, s. 7.
  3. Rynkowska 1970 ↓, s. 108–109.
  4. Danuta Bieńkowska, Elżbieta Umińska-Tytoń: Andrzeja Struga. [w:] Słownik nazewnictwa miejskiego Łodzi [on-line]. log.lodz.pl. [dostęp 2013-09-18].
  5. Struga Andrzeja. [w:] Baza: Ulice Łodzi [on-line]. wimbp.lodz.pl. [dostęp 2013-09-18].
  6. a b c d e Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 46 [dostęp 2013-09-18].
  7. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., lipiec 2013, s. 736 [zarchiwizowane 2013-07-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]