Przejdź do zawartości

Ulica Juliana Tuwima w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Juliana Tuwima
Centrum, Fabryczna, Fabryczna Widzew, Stary Widzew
Ilustracja
Ulica Juliana Tuwima na wysokości skrzyżowania z ulicą Barbary Sass-Zdort (2024)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

ok. 2,4 km

Przebieg
światła 0 m ul. Piotrkowska
170 m pl. Komuny Paryskiej
światła 307 m ul. Henryka Sienkiewicza
światła 605 m ul. płk. Jana Kilińskiego
847 m ul. Dowborczyków
987 m ul. Targowa
1280 m ul. Wodna
1440 m ul. Tramwajowa
ul. Wysoka
1590 m ul. Przędzalniana
1720 m ul. Nowa
1790 m ul. Kindermanów
ul. Gustawa Holoubka
1860 m ul. dr. Stefana Kopcińskiego
1915 m rondo Wacława Bobrowskiego
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Juliana Tuwima”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Juliana Tuwima”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Juliana Tuwima”
Ziemia51°46′02,0″N 19°28′35,0″E/51,767222 19,476389

Ulica Juliana Tuwima w Łodziśródmiejska ulica w Łodzi, o statusie drogi powiatowej[1], mierząca około 2,4 kilometra długości, zawierająca 102 numery parzyste i 99 nieparzystych oraz krzyżująca się z 10 ulicami[2].

Ulica rozpoczyna się w ścisłym Śródmieściu miasta, idąc bezpośrednio od ulicy Piotrkowskiej jako przedłużenie ulicy Andrzeja Struga i kończąc się ślepym rondem Wacława Bobrowskiego, tuż przed ulicą Wydawniczą i placem Stanisława Mikulskiego, u styku trzech osiedli – Radiostacji, Fabrycznej, Fabrycznej Widzewa i Starego Widzewa.

W roku 2013 ulica przeszła gruntowny remont na odcinku od ulicy Piotrkowskiej do Targowej, podczas którego odnowiono starą kostkę granitową oraz wymontowano nieużywane od 1985 roku tory tramwajowe, pozostawiając ich zabytkowy fragment po drugiej stronie ulicy Piotrkowskiej.

W ramach przebudowy układu drogowego Nowego Centrum Łodzi, w 2018 roku odcięto bezpośredni przejazd pomiędzy ulicami Gustawa Holoubka i Wydawniczą, czyniąc z tego fragmentu parking dla autokarów turystycznych czy autobusów dalekobieżnych.

Nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Jest jedną z najstarszych ulic w mieście, bowiem wytyczono ją już w 1823 roku. Ponieważ trakt stanowił drogę dojazdową do ówczesnej Puszczy Łódzkiej (której reliktem jest dziś Park im. 3 Maja), skąd pozyskiwano drewno, nazwano ją Przechodem, a od 1826 Przejazdem. Drogą powrotną do miasta była wówczas równoległa do Przejazdu ulica Nawrot, co zmieniło się z czasem – obecnie kierunek ruchu jest odwrotny do historycznego – ulicą Tuwima jeździ się od Starego Widzewa ku Śródmieściu, zaś Nawrot wyprowadza ruch z centrum w kierunku dawnych wschodnich peryferii miasta.

W latach 1915–1918 miała niemiecką nazwę Meisterhausstrasse. Po odzyskaniu niepodległości do czasów okupacji znów jako Przejazd. Podczas II wojny światowej od 1940 ponownie nazwana Meisterhausstrasse.

W latach 1945–1947 jako ulica Ignacego Daszyńskiego, następnie do 1954 znów pod pamiętającą początki Łodzi przemysłowej nazwą Przejazd.

W 1954 przemianowana na ul. Juliana Tuwima, która to nazwa zachowała się do dziś[3].

Obiekty położone w okolicy ulicy J. Tuwima

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z wykazu ulic miasta Łodzi zaliczonych do kategorii dróg powiatowych (ze strony Zarządu Dróg i Transportu w Łodzi).
  2. Nadto sąsiaduje ze skwerem im. Powstania Węgierskiego 1956 r. i placem Komuny Paryskiej oraz przechodzi pod wiaduktem ul. dr. S. Kopcińskiego.
  3. Na podstawie danych elektronicznej bazy Ulice Łodzi Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. J. Piłsudskiego w Łodzi.