Ulica Franciszkańska w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Franciszkańska
Stare Miasto
Ilustracja
Widok z pl. Wszystkich Świętych: po lewej kościół franciszkanów, po prawej Uniwersytet Papieski, Pałac Biskupi za nim Planty.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

360 m

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Franciszkańska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Franciszkańska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Franciszkańska”
Ziemia50°03′33,3″N 19°56′04,4″E/50,059238 19,934561

Ulica Franciszkańska – ulica w Krakowie znajdująca się między ulicą Zwierzyniecką a placem Wszystkich Świętych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica ta w obecnym kształcie jest stosunkowo młoda. Niegdyś było to raczej przejście pomiędzy Bazyliką Franciszkanów a pałacem Biskupim. Ponieważ wylot tej uliczki zamykały mury obronne, była ona raczej zaułkiem. Początkowo nie posiadała oficjalnej nazwy, w dawnych dokumentach określa się ją jako Biskupią, Kocią lub Kącią[1]. Po zburzeniu kościoła Wszystkich Świętych w 1838 r, wszystkich murów obronnych i wieży Franciszkanów (po pożarze w 1850) powstał obecny plac Wszystkich Świętych i w teraźniejszym kształcie ul. Franciszkańska. Pierwszą linię tramwajową otwarto tu 17 stycznia 1913 r.

Budynki[edytuj | edytuj kod]

Budynek nr 1 – pałac Sanguszków, należący do Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II.

Budynek nr 2 – kościół św. Franciszka z Asyżu (franciszkanów).

Budynek nr 3 – Pałac Biskupi. Wiadomo, że istniał już w XIII wieku i że w 1462 r. spłonął wraz z klasztorem i kościołem Franciszkanów. Od tego czasu przechodził kolejne odbudowy i renowacje. Nad jego ozdobą pracowali m.in. Jan Maria Padovano oraz Gabriel Słoński. Wiele strat poczynił w pałacu pożar w 1850 r. – spłonęły wówczas wspaniale urządzone przez biskupa Jana Pawła Woronicza wnętrza. Dziś jest to, po Wawelu, największy pałac w Krakowie, a wspaniałe sale, klatki schodowe i kolumnady nadają jego wnętrzom reprezentacyjny charakter. Pałac ten jest siedzibą biskupów krakowskich, był więc także w latach 1963–1978 rezydencją biskupa krakowskiego Karola Wojtyły, który 16 października 1978 r. został papieżem i przybrał imię Jana Pawła II.

Budynek nr 4 – Wyższe Seminarium Duchowne Franciszkanów sąsiadujące z klasztorem franciszkanów konwentualnych

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

Plac przy ulicy był stałym miejscem spotkań z odwiedzającym Kraków Janem Pawłem II, Benedyktem XVI i Franciszkiem. Obecnie przy ulicy często organizowane są czuwania, koncerty oraz corocznie franciszkańska Żywa Szopka. Ulicą tą wiedzie trasa corocznego Pochodu Lajkonika.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kossowski, Leszek Ludwikowski, Ulicami Krakowa, Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne, 1968, s. 66.