Ulica Stefana Batorego w Krakowie
Na mapach: 50,067324°N 19,932080°E/50,067324 19,932080
| Stare Miasto | |||||||||||||||||||
 Widok od rejonów skrzyżowania z ulicą Jana Sobieskiego w kierunku wschodnim | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Długość |
350 m | ||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||
| 50,067324°N 19,932080°E/50,067324 19,932080 | |||||||||||||||||||
Ulica Stefana Batorego – ulica w Krakowie w dzielnicy I, na terenie dawnej jurydyki Garbary.
Jest ulicą stosunkowo młodą, wprawdzie zaznaczoną na Planie Kołłątajowskim, ale jako droga wśród pól do mieszkającego tu krochmalnika. Wytyczona została w latach 1872–1873, a zabudowana w latach 90. XIX wieku i to tylko po jednej stronie. Drugą stronę zabudowano kilkadziesiąt lat później. Ma charakterze kameralnej alei, obsadzonej drzewami po jednej stronie i prawie całkowicie pozbawiona jest funkcji handlowej.
Zabudowa
[edytuj | edytuj kod]- ul. Batorego 6 - kamienica, projektował Zygmunt Hendel (1892), na II piętrze mieszkał i tworzył pisarz Ignacy Maciejowski, używający pseudonimu Sewer. W jego mieszkaniu spotykali się przy popołudniowej herbacie m.in. Adam Asnyk, Stanisław Wyspiański, Władysław Reymont, Tadeusz Miciński, Włodzimierz Tetmajer, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jacek Malczewski, Leon Wyczółkowski, Artur Górski. Ten niezwykle gościnny dom, prowadzony przez panią Martę Maciejowską, opiewany był przez Tadeusza Boya-Żeleńskiego w „Znaszli ten kraj?”.
- ul. Batorego 12 - willa „Pod Stańczykiem”, zaprojektowana i zbudowana w latach 1882–1883 przez Tadeusza Stryjeńskiego jako dom własny. Wyróżnia się ona m.in. pięknymi witrażami Stanisława Wyspiańskiego. W ogrodzie-parku znajduje się pawilon-pracownia Tadeusza Stryjeńskiego. Pawilon wraz z ośmioboczną basztą zbudowany został w 1884, a w 1892 krytą galerią połączono go z budynkiem głównym. W latach 1980–1987 przeprowadzono remont willi z pomocą miasta Sanoka i sanockich Zakładów Przemysłu Gumowego „Stomil” i stąd senat UJ podjął uchwałę o nazwie tego budynku: Collegium Sanockie. Obecnie ma tu siedzibę Instytut Pedagogiki UJ.
- ul. Batorego 14 - willa, projektował Tadeusz Stryjeński (1884), mieszkała w niej Maria Waśkowska – cioteczna siostra Stanisława Wyspiańskiego, której poeta składał częste wizyty.
- ul. Batorego 19 - modernistyczna kamienica, projektował Zbigniew Odrzywolski (1930)
- ul. Batorego 20 - kamienica, projektował Tadeusz Stryjeński (1888), dom rodziny Popielów.
- ul. Batorego 24 - kamienica, projektował Tadeusz Stryjeński (1886), dom rodziny Konopków.
Na rogu z ulicą Karmelicką (ul. Karmelicka 35) znajduje się Kamienica Pod Pająkiem wzniesiona według projektu Teodora Talowskiego w 1889 roku.
-
Widok od skrzyżowania z ul. Karmelicką na wschód -
ul. Batorego 4a-6a
Kamienica (proj. Józef Chmielewski, 1935–1936) -
ul. Batorego 5
Kamienica (proj. Kazimierz Zieliński, 1905–1906) -
ul. Batorego 7
Kamienica (proj. Kazimierz Zieliński, 1906–1907) -
ul. Batorego 12
Collegium Sanockie UJ -
ul. Batorego 14
Willa, obecnie bank (proj. Tadeusz Stryjeński, 1884) -
ul. Batorego 19
Modernistyczna kamienica (proj. Zbigniew Odrzywolski, 1930)
-
ul. Batorego 3
Tablica upamiętniająca członków ruchu oporu, pracowników Ubezpieczalni Społecznej, pomordowanych w latach okupacji hitlerowskiej -
ul. Batorego 17
Tablica upamiętniająca adwokatów i aplikantów Izby Krakowskiej pomordowanych w latach okupacji hitlerowskiej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Batorego Stefana, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 49. ISBN 83-01-13325-2.