Ulica Teodora Kalidego w Chorzowie
Chorzów II | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dom Kalidego (ul. T. Kalidego 1) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
około 1200 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Chorzowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50°18′31,7″N 18°56′56,6″E/50,308800 18,949060 |
Ulica Teodora Kalidego w Chorzowie – jedna z ulic w chorzowskiej dzielnicy Chorzów II. Biegnie równolegle do ul. Katowickiej (DK 79). Łączy ul. Piotra Niedurnego z ul. 3 Maja[1].
Droga przed I wojną światową nosiła nazwę Kalidestraße/Colonia Weg[2], a w czasach Polski Ludowej – ul. Romana Rogowskiego[3].
Przy ul. T. Kalidego 1 znajduje się zabytkowy dom rzeźbiarza Teodora Kalidego, wybudowany w pierwszej połowie XIX wieku. Budynek jest murowany, potynkowany, narożny, dwukondygnacyjny, podpiwniczony, na rzucie prostokąta z dwoma niewielkimi skrzydłami od zachodu. Wnętrze posiada układ dwutraktowy (w skrzydłach – jednotraktowy). Fasada jest ośmioosiowa, z niewielkimi ryzalitami, w których zlokalizowano wejścia. Na budynku umieszczono czterospadowy dach. Obiekt wpisano do rejestru zabytków 15 marca 1973 (nr rej.: 1203/73, granice ochrony obejmują cały obiekt w ramach parceli budowlanej)[3][4]. Na fasadzie tego budynku (od strony ul. 3 Maja) umieszczona jest tablica upamiętniająca Teodora E. Kalidego[5].
Przy ul. T. Kalidego swoją siedzibę mają m.in.: Świetlica Dziecięca Ośrodka Pomocy Społecznej (ul. T. Kalidego 1), firmy i przedsiębiorstwa handlowo-usługowe, Stowarzyszenie „Ostoja” (ul. T. Kalidego 23)[6], znajduje się przy niej najstarsza w Chorzowie kolonia robotnicza, wzniesiona dla pracowników Huty Królewskiej pod koniec XVIII wieku[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Okręg Katowicki – Plany miast, wyd. Demart SA, Warszawa 2009, ISBN 978-83-89239-38-9.
- ↑ Red. Grzegorz Grzegorek: Encyklopedia Chorzowa. Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka, 2009, s. 594. ISBN 978-83-926442-2-4.
- ↑ a b Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków: Rejestr zabytków w Chorzowie. www.wkz.katowice.pl. [dostęp 2011-08-24]. (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2011-08-24] .
- ↑ Śląski Urząd Wojewódzki w Katowicach: Ewidencja miejsc pamięci województwa śląskiego: miasto Chorzów. www.katowice.uw.gov.pl. [dostęp 2011-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-25)]. (pol.).
- ↑ Województwo śląskie (pol.) www.pokrzywdzeni.gov.pl [dostęp 2011-08-24].
- ↑ Kolonia robotnicza przy ul. Kalidego w Chorzowie. Śląska Organizacja Turystyczna. [dostęp 2020-06-16].