Ulica Zacisze w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Zacisze
Stare Miasto
Ilustracja
Widok od południa, od skrzyżowania z ul. Basztową.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

220 m

Przebieg
0 m ul. Basztowa
120 m ul. S. Worcella
220 m ul. Kurniki
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Zacisze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Zacisze”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Zacisze”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Zacisze”
Ziemia50°03′58,5″N 19°56′36,2″E/50,066250 19,943389

Ulica Zacisze – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Kleparzu. Biegnie południkowo, łącząc ulice Basztową (na południu) i Kurniki (na północy)[1].

Ulica istnieje co najmniej od XV wieku. Wzmiankowana była na początku wieku XVI jako „ulica Wąska” (Platea Stricta), prowadząca na tyłach zabudowań usytuowanych we wschodniej pierzei ówczesnego rynku kleparskiego[2].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Parcelę między ulicą Zacisze, Basztową i placem Matejki do początku lat 20. XX wieku zajmowała obszerna kamienica czynszowa, której zachodnie skrzydło od lat 60. XIX wieku mieściło Hotel Lwowski, po przebudowie w 1879 „Centralny”. W 1911 roku właściciel hotelu, Karol Hallenburg Haller ogłosił za pośrednictwem Koła Architektów konkurs na projekt budynku Palace Hotel Bristol[3]. Planów tych nie zrealizowano z uwagi na wybuch I wojny światowej[2].

Wschodnie skrzydło kamienicy, od ulicy Zacisze zajmowały mieszkania czynszowe. Jedno z nich, znajdujące się na drugim piętrze budynku zamieszkiwali Kazimierz i Joanna Stankiewiczowie, wujostwo Stanisława Wyspiańskiego. Właśnie tutaj u nich zamieszkał Stanisław po śmierci matki. Z okien mieszkania malował pejzaże, m.in. z widokiem na Barbakan oraz Teatr Miejski. Tutaj też pisał swoje dzieła literackie. W latach 1921–1925 na parceli tej wzniesiono monumentalny gmach Gmach Narodowego Banku Polskiego, projektu Kazimierza Wyczyńskiego i Teodora Hoffmanna[2].

Współczesną zabudowę ulicy w większości stanowią kamienice czynszowe o fasadach w stylu historyzmu wzniesione w latach 1880–1910[4].

  • ul. Zacisze 1–3 (ul. Basztowa 22) – Gmach Urzędu Wojewódzkiego. Projektował Alfred Broniewski, 1898–1900.
  • ul. Zacisze 2 (ul. Basztowa 20, pl. Matejki 1–1a) – Gmach Narodowego Banku Polskiego.
  • ul. Zacisze 4 – Kamienica. Wzniesiona ok. 1880. Nadbudowana w 2016[5].
  • ul. Zacisze 5–7 – Zabytkowa kamienica, obecnie część Urzędu Wojewódzkiego. Wzniesiona po 1883.
  • ul. Zacisze 6 – Zabytkowa kamienica. Wzniesiona w latach 1895–1897.
  • ul. Zacisze 8 – Kamienica. Wzniesiona w roku 1882.
  • ul. Zacisze 10 – Zabytkowa kamienica. Projektował Wiktor Miarczyński, 1881.
  • ul. Zacisze 12 – Kamienica. Projektował Jan Orłowski, 1908–1909.
  • ul. Zacisze 14 – Kamienica. Projektował Jan Orłowski, 1908–1910.
  • ul. Zacisze 16 – Kamienica. Projektował Jan Orłowski, 1908–1910.
  • ul. Zacisze 18 (ul. Kurniki 3) – Kamienica Jana Zimlera. Projektowali Jan Sas-Zubrzycki i Józef Donheiser, 1892–1893.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapy Google. Mapy Google. [dostęp 2023-08-11].
  2. a b c Kleparz: Przewodnik. Wyd. II rozszerzone i poprawione. Kraków: vis-à-vis/Etiuda, 2016, s. 116, 124. ISBN 978-83-7998-107-6.
  3. Myślenie miastem. Architektura Jana Zawiejskiego. Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 2018, s. 150. ISBN 978-83-7577-308-8.
  4. Gminna ewidencja zabytków - Kraków. [w:] www.bip.krakow.pl [on-line]. [dostęp 2023-08-11].
  5. Zacisze 4. [w:] investmap.pl [on-line]. [dostęp 2023-08-11].