Umowa komisu
Umowa komisu – jedna z umów cywilnoprawnych, na podstawie której, zleceniobiorca (komisant) zobowiązuje się do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rzecz zleceniodawcy (komitenta), lecz w imieniu własnym. Komitent zobowiązuje się natomiast zapłacić za tę usługę wynagrodzenie (prowizję). Komisant działa przy tym wyłącznie w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa.
Rodzaj umowy:
- konsensualna;
- dwustronnie zobowiązująca;
- wzajemna;
- odpłatna.
Podstawa prawna: Kodeks cywilny Tytuł XXIV "Umowa komisu", art. 765 – 773.
Historycznym poprzednikiem tej umowy był w prawie rzymskim kontrakt kontrakt estymatoryjny (aestimatum łac. "oszacowanie") należący do umów chronionych przez actio praescriptis verbis[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Digesta 19.3.1; Kazimierz Kolańczyk Prawo rzymskie, wydanie 5 zmienione, zaktualizował Jan Kodrębski, Wydawnictwo Prawnicze PWN, Warszawa 1996 ISBN 83-86702-31-1 Paragraf 138.3 str. 409
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Handel doby PRL-u. historia.pgi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-30)].
- Kontrakt estymatoryjny
- Umowa komisu i kontrakt estymatoryjny