Uniecza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniecza
Унеча
Herb
Herb
Państwo

 Rosja

Obwód

 briański

Rejon

uniecki

Populacja
• liczba ludności


23 550
(1 stycznia 2018)

Nr kierunkowy

48351

Kod pocztowy

243300

Tablice rejestracyjne

32

Położenie na mapie obwodu briańskiego
Mapa konturowa obwodu briańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Uniecza”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Uniecza”
Ziemia52°51′00″N 32°41′00″E/52,850000 32,683333

Uniecza (ros. Унеча) – miasto w Rosji w obwodzie briańskim, liczące około 24 tys. mieszkańców, nad Unieczą. Stolica rejonu unieckiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Za moment powstania miasta uznaje się utworzenie stacji kolejowej Uniecza na poleskiej linii kolejowej w 1887 r., w związku z budową połączenia kolejowego z Homla do Briańska. Osada w tym miejscu mogła jednak istnieć już wcześniej, z 1770 r. pochodzi dokument, który wymienia chutor Unieczskaja Rudnia należącą do kozackiego pułku starodubskiego i wskazuje, że została ona darowana przez Katarzynę II hrabiemu Rumiancewowi. W 1773 r. osada ta została przyłączona do wsi Czertowiczi[1]. Po dziesięciu latach od powstania stacji kolejowej Uniecza żyły przy niej tylko 82 osoby, w 1900 r. osada liczyła 250 mieszkańców, pięć lat później – ok. 360 osób, zaś w 1917 r. – 700 osób[1].

Podczas wojny domowej w Rosji w Unieczy formowane były pułki, które weszły następnie w skład 1 Ukraińskiej Dywizji Radzieckiej: Pułk Bohuński Mykoły Szczorsa[1] oraz Pułk Taraszczański Wasyla Bożenki[2]. Również w 1918 r. w miejscowości odbył się mityng, na którym zrewoltowani żołnierze niemieccy oznajmili, iż wycofują się z walki z Rosją Radziecką, co pozwoliło czerwonym w marcu 1918 r. przejąć kontrolę nad ziemią briańską[1].

Stacja i osada rozwinęły się szybko w ZSRR, w miarę rozbudowy linii kolejowych[1]. Po 1926 r. w miejscowości odnotowano 4625 mieszkańców[1]. W 1929 r., po otwarciu połączenia Orsza-Uniecza-Chutor-Michajłowski, Uniecza stała się ważnym węzłem towarowym. W 1940 r. Uniecza otrzymała prawa miejskie[1].

Uniecza pozostawała pod niemiecką okupacją od sierpnia 1941 r. do września 1943 r.[1]

Na początku XXI w. w mieście żyło 24 tys. mieszkańców[1].

W mieście znajduje się pomnik upamiętniający wyzwolenie Unieczy w 1943 r. (czołg T-34 na postumencie)[1] oraz pomnik Szczorsa[3]. Czynna jest cerkiew Zwiastowania, wzniesiona w latach 1991–1998[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Наш город [online], www.unecha.net [dostęp 2018-04-22].
  2. БОЖЕНКО ВАСИЛЬ НАЗАРОВИЧ [online], resource.history.org.ua [dostęp 2019-04-09].
  3. GoodPlaces [online], goodplaces.ru [dostęp 2018-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-21] (ang.).
  4. Храм в честь Благовещения Пресвятой Богородицы [online], ynecha-1.cerkov.ru [dostęp 2018-04-22] (ros.).