Ursyn (antypapież)
| antypapież | |
| Data urodzenia |
brak danych |
|---|---|
| Data śmierci |
ok. 385 |
| Antypapież | |
| Okres sprawowania |
366–367 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
366 |
Ursyn (zm. ok. 385[1]) – antypapież w okresie od września 366 do listopada 367[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ursyn był diakonem papieża Liberiusza[1]. Papieżem wybrała go mniejszość rzymska w opozycji do prawowitego biskupa Rzymu, tj. Damazego[1]. Sakry udzielił mu w Tivoli, biskup Paweł z Tiburu[1]. Pontyfikat Damazego rozpoczął się krwawymi zamieszkami w Rzymie – w starciach między zwolennikami Ursyna i Damazego zginęło 137 osób, a sam Ursyn został wygnany. Cesarz Walentynian I nakazał prefektowi miasta, by zezwolił na powrót ursynian, do czego doszło 15 września 367[1]. Jednak już 16 listopada, w wyniku przekupienia sądu, Ursyna zmuszono do wyjazdu do Galii[1].
Po potępieniu Ursynusa na synodzie w 378 Damazy został jedynym papieżem[1]. Wkrótce potem, Ursyn wystosował pomówienia o cudzołóstwo przeciwko papieżowi, wskutek czego Damazy zakazał ursynianom zbliżać się do Rzymu na mniej niż 100 mil, natomiast samego antypapieża zesłał do Kolonii[1]. Po śmierci Damazego, Ursyn bezskutecznie wysunął swoją kandydaturę[1].