Urszula (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urszula
Wykonawca albumu studyjnego
Urszula
Wydany

1983

Nagrywany

luty-marzec 1983 w studiach Tonpressu i Polskich Nagrań w Warszawie oraz w studiu „Utopia” w Hilversum

Gatunek

rock, pop-rock, synth pop

Długość

42:40

Wydawnictwo

Savitor (SVT 004)

Album po albumie
Urszula
(1983)
Malinowy król
(1984)
Single z albumu Urszula
  1. Luz-blues, w niebie same dziury / Bogowie i demony[1]
    Wydany: 1982

Urszula – pierwszy album Urszuli, wydany w 1983 nakładem wydawnictwa Savitor[1].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

Strona 1
  1. „Ciotka P” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 5:05
  2. Dmuchawce, latawce, wiatr(muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 5:30
  3. „Rodezja - finezja” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 4:55
  4. „Bogowie i demony” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 5:25
Strona 2
  1. „Nie chcę do nieba” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 4:30
  2. „Michelle ma belle” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 4:15
  3. „Fatamorgana`82” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 3:55
  4. „Totalna hipnoza” (muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 4:40
  5. Luz-blues, w niebie same dziury(muz. R. Lipko, sł. M. Dutkiewicz) – 4:25

Listy przebojów[edytuj | edytuj kod]

Data premiery Tytuł Pozycje
Polskie Radio Trójka[2] Polskie Radio Jedynka[3]
lipiec 1982 Fatamorgana`82 4 6
wrzesień 1982 Bogowie i demony 17 5
grudzień 1982 Luz - blues, w niebie same dziury 15 4
maj 1983 Ciotka P - 3
czerwiec 1983 Dmuchawce, latawce, wiatr 1 1
sierpień 1983 Michelle ma belle 20 2
wrzesień 1983 Rodezja - finezja - 2
listopad 1983 Totalna hipnoza - 2

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

W latach 1982–1983 Urszula współpracowała ze stylistką Aleksandrą Laską–Wołek. W kontrze do Izabeli Trojanowskiej, ówczesny wizerunek Urszuli był bardziej drapieżny i punk rockowy; burza włosów z różowymi pasemkami, wyregulowane i podkreślone brwi, ostry makijaż, smokey eyes i widoczny róż na policzkach[4][5][6]. Pierwsza biało–czarna sesja zdjęciowa miała miejsce na Zaciszu w Warszawie. Fotografował Tomasz Sikora[7].

W TVP3 Lublin zrealizowano recital Budki Suflera z Urszulą oraz teledyski do piosenek „Fatamorgana ’82” i „Bogowie i demony”. W TVP3 Poznań powstało nagranie koncertu Budki Suflera autorstwa Aleksandry Laski–Wołek, skąd pochodzi wideoklip „Luz-blues, w niebie same dziury”, który w notowaniu 4 z 30 stycznia 1983 zajął drugie miejsce na Telewizyjnej liście przebojów prowadzonej przez Bogdana Fabiańskiego. Ponadto powstał teledysk w scenografii, kostiumami i charakteryzacją Aleksandry Laski–Wołek do utworu Budki Suflera „Noc komety” z Felicjanem Andrzejczakiem i gościnnym udziałem Urszuli, który wygrał notowanie 6 Telewizyjnej listy przebojów z marca 1983, a z czasem stał się wokalną i wizualną klasyką rocka[8]. Kolejny wideoklip „Ciotka P.” w notowaniu 9 Telewizyjnej listy przebojów z 25 czerwca 1983 znalazł się na 4. miejscu.

Teledysk do piosenki „Dmuchawce, latawce, wiatr” kręcono na Lotnisku Lublin-Radawiec. W notowaniu 11 Telewizyjnej listy przebojów z 24 września 1983 „Dmuchawce” trafiły na 2. miejsce. Utwór doczekał się także anglojęzycznej wersji „Slowly Waking”, która była prezentowana w programie rozrywkowym Serce, czyli opowieść o panu, któremu uciekło serce (1983) w reż. Krzysztofa Bobrowskiego. Z kolei wideoklipy „Rodezja – finezja” i „Totalna hipnoza” (z charakterystycznym motywem przesuwania rąk po niewidzialnej szybie zaczerpniętym z modnego wówczas tańca breakdance) pochodziły z sylwestrowego programu rozrywkowego TVP1. „Totalna hipnoza” w notowaniu 15 Telewizyjnej listy przebojów z 28 stycznia 1984 znalazła się na 4. miejscu, a w notowaniu 16 i 17 (25 lutego 1984, 31 marca 1984) zajęła trzecie miejsce. Teledysk do piosenki „Michelle Ma Belle” nagrany został w wieżowcu Intraco podczas realizacji programu telewizyjnego Malinowy król (1984).

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

Budka Suflera (zespół towarzyszący)

oraz gościnnie

  • Jan Borysewicz – gitara (w utworach: „Bogowie i demony” i „Fatamorgana '82”[10])
Personel

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Urszula „Luz-blues, w niebie same dziury”. Polski Rock. [dostęp 2012-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (pol.).
  2. Lista Przebojów Trójki - Polskie Radio Online [online], lp3.polskieradio.pl [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-20].
  3. Radiowa Lista Przebojów Programu I - Lista Przebojów Programu Trzeciego [online], www.forum.lp3.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  4. Łukasz Wieliczko (2015-12-06): Do dmuchawcowej Uli mam teraz więcej sentymentu i tolerancji. „Gazeta Olsztyńska”. [dostęp 2014-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-06)]. (pol.).
  5. Nie tylko PRL. Facebook. [dostęp 2021-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-06)]. (pol.).
  6. Jacek Górski (2017-09-10): Wymarzony autograf od Urszuli. Opowiadacze Historii. [dostęp 2014-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-06)]. (pol.).
  7. Oryginalny projekt okładki do płyty. OneBid. [dostęp 2022-07-21]. (pol.).
  8. Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz: Urszula. Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 130, 154–155. ISBN 978-83-280-9679-0.
  9. Grzegorz Janiszewski: Dramat muzyków Budki Suflera. Komuna zniszczyła ich kariery. MSN. [dostęp 2020-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-02)]. (pol.).
  10. Jerzy Janiszewski. Budka Suflera Story, odc. 31 „Kurier Lubelski

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]