Uszer Oppenheim
Uszer Oppenheim, właściwie Uszer Mordka (hebr. Asher Mordehai) Oppenheim[1] (ur. 1856, zm. 11 marca 1930) – polski przemysłowiec pochodzenia żydowskiego, właściciel kamienic, filantrop, zamieszkały i działający w Warszawie[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był właścicielem dwóch cegielni na Woli. Pierwsza była zlokalizowana na Kole w miejscu dzisiejszego parku Moczydło (stawy – glinianki są pozostałością po wyrobiskach gliny). Druga cegielnia znajdowała się pod adresem Górczewska 4 (nazywana wtedy Górczewską drogą) na skrzyżowaniu z ul. Młynarską. Cegielnie działały już na początku lat 80. XIX w[3]. W 1897 każda zatrudniała po około 80 robotników[4]. Cegielnia na Kole była prowadzona ze wspólnikiem Isserem Kohenem[5] pod firma Kohen i Oppenheim. Cegielnia przy ul. Górczewskiej zakończyła prawdopodobnie działalność na początku XX w. (już pod koniec lat 80. XIX w. rozpoczęto zasypywanie glinianek)[6]. Cegielnia na Kole, pod adresem Inowrocławska 5, pracowała do śmierci Oppenheima w 1930. Firmę zlikwidowano w 1935[7], ale cegielnia pod innym właścicielem produkowała cegły do rozpoczęcia II wojny światowej (nie przetrwała wojny)[8].
W taryfie z 1883 Uszar Oppenheim figuruje jako właściciel kamienicy Górczewska droga 4. W taryfie z 1897 jest właścicielem kamienicy Sienna 29[9][10]. W 1904 Oppenheim jest wymieniony, pierwszy raz, jako właściciel kamienicy Królewska 31[11][12]. Pod tym adresem od początku XX wieku działało także biuro handlowe (kantor) cegielni na Kole.[13].
Był dobroczyńcą Domu Sierot Janusza Korczaka przy ul. Krochmalnej 92[14] oraz Warsztatów dla Nauki Rzemiosł Warszawskiej Gminy Starozakonnych[15].
Zmarł w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu żydowskim na Woli[16].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oppenheim Uszer – Handel, przemysł, usługi – Społeczność żydowska przed 1989 – Warszawa – Wirtualny Sztetl [online], www.sztetl.org.pl [dostęp 2017-08-13] (pol.).
- ↑ l, Echa dawnej Warszawy. Kolejne 100 adresów [online], bookto.pl [dostęp 2017-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-13] (pol.).
- ↑ Kiciński i inni, Kurjer Warszawski / [red. W. Szymanowski]. 1881, nr 63, 1881 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
- ↑ "Materyały do historyi PPS" tom. I str.106 [1]
- ↑ Archiwum Państwowe w Warszawie, Zespół Hipoteka Warszawska, sygn.29426
- ↑ Bruno (1797-1844) Red Kiciński i inni, Kurier Warszawski, B. Kiciński, 1881 [dostęp 2017-08-13].
- ↑ Monitor Polski, 8 lutego 1935
- ↑ Szukaj w archiwach [online], www.szukajwarchiwach.pl [dostęp 2017-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-13] (pol.).
- ↑ Genealogy Indexer - 1897 Warsaw Illustrated Calendar [online], genealogyindexer.org [dostęp 2017-11-22] (ang.).
- ↑ Karaiby, wielkie pieniądze, wskrzeszanie umarłych – to kulisy reprywatyzacji kamienicy przy Siennej, „serwisy.gazetaprawna.pl” [dostęp 2017-12-16].
- ↑ Józef (1817-1874) Red Unger, Józefa Ungra Kalendarz Illustrowany na Rok..., Józef Unger, 1904 [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-12-16].
- ↑ Genealogy Indexer - 1911 Poland Factory Directory [online], genealogyindexer.org [dostęp 2017-11-19] (ang.).
- ↑ Pamiętnik Towarzystwa "Pomoc dla Sierot" w Warszawie za rok 1914 [2]
- ↑ Warsztaty dla Nauki Rzemiosł Warszawskiej Gminy Starozakonnych, Warsztaty dla Nauki Rzemiosł Warszawskiej Gminy Starozakonnych, Sprawozdanie ze Stanu i Działalności Warsztatów dla Nauki Rzemiosł Warszawskiej Gminy Starozakonnych za 1903 Rok., [s. n.], 1903 [dostęp 2017-08-13].
- ↑ Wirtualny Cmentarz [online], cemetery.jewish.org.pl [dostęp 2017-08-05].