Przejdź do zawartości

Usługa finansowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Usługa finansowa – usługa świadczona przez podmiot działający w sektorze finansowym (pośrednika finansowego), która wiąże się z inwestowaniem bądź pozyskiwaniem środków pieniężnych, a także z zapewnieniem odpowiedniego przepływu środków pieniężnych pomiędzy uczestnikami rynku[1]. Świadczone są na rzecz klientów indywidualnych, przedsiębiorców i innych podmiotów. Usługi finansowe mogą być także oferowane w ramach programów rządowych wspierających np. budownictwo mieszkaniowe czy rolnictwo.

W polskim prawie usługi finansowe zostały wymienione w ustawie o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny[2]. W tym wypadku

usługami finansowymi są w szczególności:

  1. czynności bankowe[3],
  2. umowy kredytu konsumenckiego,
  3. czynności ubezpieczeniowe,
  4. umowy uczestnictwa w: funduszu inwestycyjnym otwartym, specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym, funduszu inwestycyjnym zamkniętym, specjalistycznym funduszu inwestycyjnym zamkniętym i funduszu inwestycyjnym mieszanym.
Art. 16a ust. 1 ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów

Za usługi finansowe w rozumieniu tej ustawy nie uznano umów o członkostwo w otwartym funduszu emerytalnym oraz umów składających się na pracownicze programy emerytalne[4].

Z kolei dyrektywa w sprawie rynków instrumentów finansowych (tzw. MIFID)[5] załącza wykaz usług i działalności oraz instrumentów finansowych. W rozumieniu tej dyrektywy do działalności i usług finansowych zalicza się usługi inwestycyjne:

  1. przyjmowanie i przekazywanie zleceń w odniesieniu do jednego, lub większej liczby instrumentów finansowych,
  2. realizacja zleceń w imieniu klientów,
  3. zawieranie transakcji na własny rachunek,
  4. zarządzanie pakietem akcji,
  5. doradztwo inwestycyjne,
  6. emisja instrumentów finansowych i/lub wprowadzanie instrumentów finansowych na zasadzie zaangażowania przedsiębiorstwa,
  7. wprowadzanie instrumentów finansowych bez zaangażowania przedsiębiorstwa,
  8. prowadzenie Wielostronnych Platform Obrotu.
Załącznik 1 sekcja A do MIFID

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Iwanicz-Drozdowska, A. Nowak, R. Kitala, w: Produkty finansowe i edukacja finansowa w Polsce na tle wybranych krajów wysokorozwiniętych. Raport z badań, SGH, Warszawa 2009, s. 10
  2. Dz.U. z 2012 r. poz. 1225
  3. Wymienione w artykule 5 ustawy Prawo bankowe
  4. Art. 16a ust. 2 ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów
  5. Dz. Urz. UE L 145 z 30.04.2004