Węglów
Na mapach: 
51°03′40″N 20°58′57″E/51,061111 20,982500
51°03′40″N 20°58′57″E/51,061111 20,982500| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
221[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
27-215[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TST |
| SIMC |
0276819[4] |
Położenie na mapie gminy Wąchock  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu starachowickiego  | |
| 51°03′40″N 20°58′57″E/51,061111 20,982500[1]
| |
Węglów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Wąchock[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Floriana w Wąchocku[6].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Skałka "Cygańska Kapa"[7] - (Nr w rejestrze WKP - 242 ). Rok utworzenia: 1987 rok. Położenie: Leśnictwo Węglów, gm. Wąchock. Próg skalny o długości ok. 40 m., wysokości do 3,5 m. zbudowany z piaskowców dolnotriasowych. Od strony południowej silnie podcięty, co spowodowało powstanie dużego okapu (kapy) i nisz.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 145292
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2021. Stan ludności 31.12.2021 str. 3 [dostęp 2022-10-12]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1444 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Świętokrzyskie i Nadnidziańskie Parki Narodowe: Parki Narodowe. [dostęp 2013-08-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Węglów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 254.
